Reacties cursisten 2015
Reactie vervolg cursus oktober 2015
Na het volgen van de beginnerscursus in juni 2014 was ik vast besloten om de vervolgcursus te gaan doen. In mei een nieuwe camera gekocht. De review van Patrick gaf de doorslag. Een mooi moment om deze tijdens de vervolgcursus beter te leren kennen. Begin juni zou ik gaan. Helaas moest ik vlak van tevoren afzeggen. Babs wist gelukkig Roelien, waar ik samen de beginnerscursus mee gedaan heb, enthousiast te maken om mijn plaats over te nemen. 4 mensen blij: Babs die het maar weer geregeld had, Roelien die veel geleerd heeft. Annet, ook van de beginnerscursus, had er een bijrijder bij en ik natuurlijk. Want er was namelijk nog een plaatje in oktober vrij. Klasse gedaan, Babs! Nogmaals dank!
Daar ging ik dan. Dit keer met de auto omdat City Jet niet meer vliegt vanuit Amsterdam op Brive. En dan rijd je na een flink aantal uurtjes sturen het weggetje op en sta je weer voor domaine P&B. Met een grote grijns opent Patrick de deur. Het gesprek komt er gauw op dat hij met Babs in competitie is om de beste heksensoep te maken. Zondag over een week zou er namelijk een heksensoep wedstrijd zijn in Argentat. Nu Babs er niet is, maakt hij van gelegenheid gebruik om zijn geheime recept uit te proberen. “Je weet het wel te vinden toch”. Ik rijd door naar de Case Blue. Het regent en is koud. Gauw de kachel aan.
En daar zit ik dan weer ruim 15 maanden later. Zo vertrouwd allemaal. Het zelfde gevoel heb ik als ik maandagmorgen het trappetje op ga naar het atelier. Daar ontmoet ik mijn medecursisten Femke, Ingrid en Paul waar ik een intensieve en ook erg gezellige week mee heb. Patrick zit er relaxed bij. Een week Toscane heeft hem zichtbaar goed gedaan. Hij geeft aan dat hij gezien de weersverwachting het programma waarschijnlijk zal moeten aanpassen. Per dag maar even zien. En over het weer gesproken. We hebben allerlei soorten weer gehad met allerlei soorten luchten en prachtig licht gecombineerd met de begin oktober kleurende natuur. Een geweldige periode in het jaar om te fotograferen. Dus heb je het voor uitkiezen, ga dan vooral de eerste helft van oktober.
Na een korte opfris en uitleg over contrast en verzadiging maandagmiddag fotograferen in Argentat. Ik had nooit gedacht dat door het plussen of minnen in je camera foto’s zo aan kwaliteit zouden gaan winnen. En….het is niet eens moeilijk. Belangrijk is om consequent te blijven fotograferen. Zeker onder het toeziend oog van Patrick ben ik mijn trappetjes weer goed aan het afmaken. Kijken op het histogram, voldoende zwarten, geen uitbijters. Alleen al door het leren werken met contrast en verzadiging was bij wijze van spreken mijn week al geslaagd.
Maar ja, toen kwam het flitsen. En Patrick had het al aan het begin van de week aangekondigd. In mijn worden; deze week zou het fotograferen flink gaan veranderen. Het klinkt wat bombastisch. Maar ik moet eerlijk zeggen dat klopt voor mij als een bus. Ik ga nooit meer zonder een losse flitser op pad. En door het toe te passen, voel ik steeds beter waarom Patrick daar zo enthousiast over is.
En dan begin je woensdagmorgen met het flitsen. Op de camera, het kan niet mis. Maar dan vanuit de hand. Eén groot drama. Hard is de werkelijkheid als er vrij hopeloze foto’s verschijnen op het beeldscherm. Heel teleurstellend nadat je 2 dagen zo lekker gefotografeerd hebt. Ik weet niet wat er door het eten zat, maar de heerlijke lunch van Babs gaf me weer nieuwe energie.
In de middag flitsen vanaf statief. Na een korte van Patrick o zo bekende duidelijk uitleg aan de slag. Met Patrick aan je zij of op een afstand kritisch toeziend. ’Nee, het licht komt niet van onder maar van boven’. Veel pielen met je statief omhoog, omlaag, naar links naar rechts en veel gestuntel met je flitser. ‘Zet je licht zo hoog mogelijk’. ‘Zorg dat het oog wel aan de goede kant zit, anders doet hij het niet’, moest meerder keren gezegd worden. Maar dan komen de resultaten. En die resultaten worden al snel fraaier. Tja, ik was verkocht. In dubbel opzicht omdat ik toen als wist dat ik zeker de flitscursus nog eens ga doen.
Donderdag en vrijdag hard aan de opdracht gewerkt. Ik had een speelgoedcaravan gevonden en ging helemaal los. En dan heb je aan Patrick wel een hele goede leermeester. Hij ziet heel scherp wat ieders fotografische kwaliteiten zijn en vraagt en stimuleert het beste uit jezelf te halen.
Patrick meedenkend, meekijkend en ook mee doen. Van het laatste zie je hem dan genieten. Zeker toen we met de rookmachine helemaal los gingen. En na elke foto weer met je kaartje naar boven. Nee terug, licht kan mooier, niet spannend genoeg, probeer het eens op een andere manier, de andere was beter. Nu maanden later zie ik hoe ontzettend belangrijk dat geweest is. Ik ben kritischer geworden en neem niet meer gauw genoegen met zomaar een foto.
Vrijdagmiddag wederom heerlijk geluncht. Lekker buiten in het zonnetje. Na een uurtje was het klaar. Buikje rond, geheugenkaarten vol en mijn verzadiging bereikt. Patrick die nog druk in de weer was met een van de mede cursisten zag dat en ziet dat vanuit zijn ooghoek: ‘je mag er ook mee stoppen hoor als het klaar is het klaar’. Scherp gezien en ook een teken van bevestiging dat het mooi en goed geweest is.
Vrijdagavond als afsluiting heerlijk wezen eten met Paul, Femke en Ingrid in La Vache qui Fume.
Babs en Patrick wederom bedankt!
Tonnis
Na het volgen van de beginnerscursus in juni 2014 was ik vast besloten om de vervolgcursus te gaan doen. In mei een nieuwe camera gekocht. De review van Patrick gaf de doorslag. Een mooi moment om deze tijdens de vervolgcursus beter te leren kennen. Begin juni zou ik gaan. Helaas moest ik vlak van tevoren afzeggen. Babs wist gelukkig Roelien, waar ik samen de beginnerscursus mee gedaan heb, enthousiast te maken om mijn plaats over te nemen. 4 mensen blij: Babs die het maar weer geregeld had, Roelien die veel geleerd heeft. Annet, ook van de beginnerscursus, had er een bijrijder bij en ik natuurlijk. Want er was namelijk nog een plaatje in oktober vrij. Klasse gedaan, Babs! Nogmaals dank!
Daar ging ik dan. Dit keer met de auto omdat City Jet niet meer vliegt vanuit Amsterdam op Brive. En dan rijd je na een flink aantal uurtjes sturen het weggetje op en sta je weer voor domaine P&B. Met een grote grijns opent Patrick de deur. Het gesprek komt er gauw op dat hij met Babs in competitie is om de beste heksensoep te maken. Zondag over een week zou er namelijk een heksensoep wedstrijd zijn in Argentat. Nu Babs er niet is, maakt hij van gelegenheid gebruik om zijn geheime recept uit te proberen. “Je weet het wel te vinden toch”. Ik rijd door naar de Case Blue. Het regent en is koud. Gauw de kachel aan.
En daar zit ik dan weer ruim 15 maanden later. Zo vertrouwd allemaal. Het zelfde gevoel heb ik als ik maandagmorgen het trappetje op ga naar het atelier. Daar ontmoet ik mijn medecursisten Femke, Ingrid en Paul waar ik een intensieve en ook erg gezellige week mee heb. Patrick zit er relaxed bij. Een week Toscane heeft hem zichtbaar goed gedaan. Hij geeft aan dat hij gezien de weersverwachting het programma waarschijnlijk zal moeten aanpassen. Per dag maar even zien. En over het weer gesproken. We hebben allerlei soorten weer gehad met allerlei soorten luchten en prachtig licht gecombineerd met de begin oktober kleurende natuur. Een geweldige periode in het jaar om te fotograferen. Dus heb je het voor uitkiezen, ga dan vooral de eerste helft van oktober.
Na een korte opfris en uitleg over contrast en verzadiging maandagmiddag fotograferen in Argentat. Ik had nooit gedacht dat door het plussen of minnen in je camera foto’s zo aan kwaliteit zouden gaan winnen. En….het is niet eens moeilijk. Belangrijk is om consequent te blijven fotograferen. Zeker onder het toeziend oog van Patrick ben ik mijn trappetjes weer goed aan het afmaken. Kijken op het histogram, voldoende zwarten, geen uitbijters. Alleen al door het leren werken met contrast en verzadiging was bij wijze van spreken mijn week al geslaagd.
Maar ja, toen kwam het flitsen. En Patrick had het al aan het begin van de week aangekondigd. In mijn worden; deze week zou het fotograferen flink gaan veranderen. Het klinkt wat bombastisch. Maar ik moet eerlijk zeggen dat klopt voor mij als een bus. Ik ga nooit meer zonder een losse flitser op pad. En door het toe te passen, voel ik steeds beter waarom Patrick daar zo enthousiast over is.
En dan begin je woensdagmorgen met het flitsen. Op de camera, het kan niet mis. Maar dan vanuit de hand. Eén groot drama. Hard is de werkelijkheid als er vrij hopeloze foto’s verschijnen op het beeldscherm. Heel teleurstellend nadat je 2 dagen zo lekker gefotografeerd hebt. Ik weet niet wat er door het eten zat, maar de heerlijke lunch van Babs gaf me weer nieuwe energie.
In de middag flitsen vanaf statief. Na een korte van Patrick o zo bekende duidelijk uitleg aan de slag. Met Patrick aan je zij of op een afstand kritisch toeziend. ’Nee, het licht komt niet van onder maar van boven’. Veel pielen met je statief omhoog, omlaag, naar links naar rechts en veel gestuntel met je flitser. ‘Zet je licht zo hoog mogelijk’. ‘Zorg dat het oog wel aan de goede kant zit, anders doet hij het niet’, moest meerder keren gezegd worden. Maar dan komen de resultaten. En die resultaten worden al snel fraaier. Tja, ik was verkocht. In dubbel opzicht omdat ik toen als wist dat ik zeker de flitscursus nog eens ga doen.
Donderdag en vrijdag hard aan de opdracht gewerkt. Ik had een speelgoedcaravan gevonden en ging helemaal los. En dan heb je aan Patrick wel een hele goede leermeester. Hij ziet heel scherp wat ieders fotografische kwaliteiten zijn en vraagt en stimuleert het beste uit jezelf te halen.
Patrick meedenkend, meekijkend en ook mee doen. Van het laatste zie je hem dan genieten. Zeker toen we met de rookmachine helemaal los gingen. En na elke foto weer met je kaartje naar boven. Nee terug, licht kan mooier, niet spannend genoeg, probeer het eens op een andere manier, de andere was beter. Nu maanden later zie ik hoe ontzettend belangrijk dat geweest is. Ik ben kritischer geworden en neem niet meer gauw genoegen met zomaar een foto.
Vrijdagmiddag wederom heerlijk geluncht. Lekker buiten in het zonnetje. Na een uurtje was het klaar. Buikje rond, geheugenkaarten vol en mijn verzadiging bereikt. Patrick die nog druk in de weer was met een van de mede cursisten zag dat en ziet dat vanuit zijn ooghoek: ‘je mag er ook mee stoppen hoor als het klaar is het klaar’. Scherp gezien en ook een teken van bevestiging dat het mooi en goed geweest is.
Vrijdagavond als afsluiting heerlijk wezen eten met Paul, Femke en Ingrid in La Vache qui Fume.
Babs en Patrick wederom bedankt!
Tonnis
Reactie Flits cursus oktober 2015
"Er was eens ...
Een mailtje van Babs nét toevallig voor een periode dat ik, daags voordien te horen gekregen, vrij kon maken. Dus zonder nadenken direct terug gemaild dat ik nog eens een ritje richting Pébru wou maken. En daar zat ik dan 4 jaar na mijn vervolgcursus als landschapsfotograaf in een flitscursus.
Nou laat het maar aan Patrick over om er een geslaagde week van te maken. Met als kers op de taart een les van Miss Model Babs herself en nou vind ik portretfotografie eigenlijk best wel leuk. Landschappen blijft mijn ding maar portretten, portret in landschappen of productfotografie ... de techniek is er in gehamerd en ik probeer nu zo veel mogelijk kilometers te maken.
Zo een weekje vakantie, lekkere lunch, gezellig logement en hard werken ... schande dat ik 4 jaar heb durven/moeten wachten."
Nog een prettig eindejaar en een goede gezondheid voor 2016 iedereen daar op den berg !!
Zodra ik verlof kan aanvragen voor 2016 plan ik een fuji-ritje Pébru.
Groetjes,
Dirk
"Er was eens ...
Een mailtje van Babs nét toevallig voor een periode dat ik, daags voordien te horen gekregen, vrij kon maken. Dus zonder nadenken direct terug gemaild dat ik nog eens een ritje richting Pébru wou maken. En daar zat ik dan 4 jaar na mijn vervolgcursus als landschapsfotograaf in een flitscursus.
Nou laat het maar aan Patrick over om er een geslaagde week van te maken. Met als kers op de taart een les van Miss Model Babs herself en nou vind ik portretfotografie eigenlijk best wel leuk. Landschappen blijft mijn ding maar portretten, portret in landschappen of productfotografie ... de techniek is er in gehamerd en ik probeer nu zo veel mogelijk kilometers te maken.
Zo een weekje vakantie, lekkere lunch, gezellig logement en hard werken ... schande dat ik 4 jaar heb durven/moeten wachten."
Nog een prettig eindejaar en een goede gezondheid voor 2016 iedereen daar op den berg !!
Zodra ik verlof kan aanvragen voor 2016 plan ik een fuji-ritje Pébru.
Groetjes,
Dirk
Reactie Flits/Fuji cursus september 2015
Afgelopen week voor de 3e keer bij Patrick een fotografiecursus gevolgd met als onderwerp mens en licht. Dat was weer volop leren en genieten.
De vorige keer al heel veel geleerd over contrast en kleurverzadiging, maar deze keer dat alles toegepast op een Fuji. Patrick weet zo'n verdieping aan te brengen, dat ik iedere keer het verschil kan zien in de "voor- en na-Patrick-foto's".
Leuk ontspannen steeds een klein beetje mooiere foto's maken. "Kijk naar je histogram" is toch wel zo'n 25 keer (zeer geduldig) langsgekomen met als resultaat dat ik nu zonder nadenken iedere keer check of 't allemaal een beetje binnen de grenzen blijft.
Het verblijf was ook dit keer weer als vanouds perfect door Babs geregeld. Tineke en ik hebben genoten van de forellen.
Thanks Patrick en Babs en tot volgend jaar als Tineke de beginnerscursus gaat volgen.
We verheugen ons er nu al op!
Teun van Dijk.
Afgelopen week voor de 3e keer bij Patrick een fotografiecursus gevolgd met als onderwerp mens en licht. Dat was weer volop leren en genieten.
De vorige keer al heel veel geleerd over contrast en kleurverzadiging, maar deze keer dat alles toegepast op een Fuji. Patrick weet zo'n verdieping aan te brengen, dat ik iedere keer het verschil kan zien in de "voor- en na-Patrick-foto's".
Leuk ontspannen steeds een klein beetje mooiere foto's maken. "Kijk naar je histogram" is toch wel zo'n 25 keer (zeer geduldig) langsgekomen met als resultaat dat ik nu zonder nadenken iedere keer check of 't allemaal een beetje binnen de grenzen blijft.
Het verblijf was ook dit keer weer als vanouds perfect door Babs geregeld. Tineke en ik hebben genoten van de forellen.
Thanks Patrick en Babs en tot volgend jaar als Tineke de beginnerscursus gaat volgen.
We verheugen ons er nu al op!
Teun van Dijk.
Reactie basis cursus augustus 2015
"Patrick in een paar woorden: eigenzinnig, kritisch, recht voor z'n raap maar vooral een echte vakman. Patrick gebruikt deze eigenschappen om de deelnemers aan de basiscursus, die nog niet veel van fotografie weten (maar soms denken van wel) de basisvaardigheden bij te brengen. Dit doet hij met veel enthousiasme en passie.
Het word je zeker niet gemakkelijk gemaakt, maar aan het einde van de week ga je naar huis met een rugtas vol nieuwe vaardigheden. Patrick laat je zien welke basisprincipes er schuil gaan achter een goede foto. Hij leert je op een systematische manier deze principes toe te passen, waardoor de foto's die je maakt ook goeie foto's worden (wat nog niet altijd hetzelfde is als mooi).
De gastvrijheid van Babs en de mooie omgeving zorgen ervoor dat je je goed kunt concentreren op de cursus, maar tegelijk ook nog een vakantiegevoel hebt. Voor ons was het een leuke en leerzame ervaring, die smaakt naar meer!"
Groeten,
Erik en Marian
"Patrick in een paar woorden: eigenzinnig, kritisch, recht voor z'n raap maar vooral een echte vakman. Patrick gebruikt deze eigenschappen om de deelnemers aan de basiscursus, die nog niet veel van fotografie weten (maar soms denken van wel) de basisvaardigheden bij te brengen. Dit doet hij met veel enthousiasme en passie.
Het word je zeker niet gemakkelijk gemaakt, maar aan het einde van de week ga je naar huis met een rugtas vol nieuwe vaardigheden. Patrick laat je zien welke basisprincipes er schuil gaan achter een goede foto. Hij leert je op een systematische manier deze principes toe te passen, waardoor de foto's die je maakt ook goeie foto's worden (wat nog niet altijd hetzelfde is als mooi).
De gastvrijheid van Babs en de mooie omgeving zorgen ervoor dat je je goed kunt concentreren op de cursus, maar tegelijk ook nog een vakantiegevoel hebt. Voor ons was het een leuke en leerzame ervaring, die smaakt naar meer!"
Groeten,
Erik en Marian
Reactie basis cursus 2014 en vervolg cursus augustus 2015
Juli 2014 hebben Monique en ik de basiscursus gevolgd. Omdat we al een tijdje met fotografie bezig waren en Monique dit ook als vak heeft gevolgd aan de kunstacademie, twijfelden we enigszins of we wel voldoende zouden leren tijdens de basiscursus. Toen we hier vooraf naar informeerden was het antwoord zelfverzekerd dat we ons daarover echt geen zorgen hoefde te maken. Daar was geen woord aan gelogen. We hebben ongelooflijk veel van Patrick geleerd! De cursus is goed opgezet. De lessen van Patrick zijn duidelijk. Ook in de feedback zegt hij op een respectvolle en duidelijke manier waar het op staat.
Het leerzame wordt zeer zeker met het aangename gecombineerd. De lunches die Babs verzorgd zijn een ware traktatie. Daarbij zijn Patrick en Babs beide warme en zorgzame mensen die er in slagen om je thuis te laten voelen. Omdat de blokhutten en de gite al waren verhuurd heeft Babs voor ons geregeld dat we konden verblijven in Logis Hotel Le Relais Du Teulet. Ook dat was uitstekend. Vriendelijke eigenaren en naast een goed verblijf een werkelijk voortreffelijke keuken. Ook als je hier niet logeert raden wij zeker aan om hier eens te gaan eten. En ook voor René Fumée alle lof. De vers gemaakte chips, patat en gerookte zalm, kip en worst zijn heerlijk!
Vanuit dit enthousiasme hebben we dan ook geen moment getwijfeld om dit jaar de vervolgcursus te volgen. Vooraf dachten wij dat het een stukje herhaling zou zijn van vorig jaar en vooral goed leren flitsen. Het was absoluut veel meer dan dat. Je leert om zowel met als zonder flitser nog mooiere foto’s te maken. Enerzijds door de aanwijzingen, waardoor je weer beter leert kijken. Anderzijds doordat je nog meer uit je camera leert te halen door bijvoorbeeld te leren werken met contrast. Doordat het een groep van 4 cursisten is, is er veel persoonlijke aandacht waardoor we weer veel hebben bijgeleerd.
Wij zijn echt razend enthousiast en dankbaar dat we twee jaar op rij een cursus bij Patrick hebben mogen volgen. Voor ons is het zeker niet de laatste keer!
Monique en Vincent Mulder
Juli 2014 hebben Monique en ik de basiscursus gevolgd. Omdat we al een tijdje met fotografie bezig waren en Monique dit ook als vak heeft gevolgd aan de kunstacademie, twijfelden we enigszins of we wel voldoende zouden leren tijdens de basiscursus. Toen we hier vooraf naar informeerden was het antwoord zelfverzekerd dat we ons daarover echt geen zorgen hoefde te maken. Daar was geen woord aan gelogen. We hebben ongelooflijk veel van Patrick geleerd! De cursus is goed opgezet. De lessen van Patrick zijn duidelijk. Ook in de feedback zegt hij op een respectvolle en duidelijke manier waar het op staat.
Het leerzame wordt zeer zeker met het aangename gecombineerd. De lunches die Babs verzorgd zijn een ware traktatie. Daarbij zijn Patrick en Babs beide warme en zorgzame mensen die er in slagen om je thuis te laten voelen. Omdat de blokhutten en de gite al waren verhuurd heeft Babs voor ons geregeld dat we konden verblijven in Logis Hotel Le Relais Du Teulet. Ook dat was uitstekend. Vriendelijke eigenaren en naast een goed verblijf een werkelijk voortreffelijke keuken. Ook als je hier niet logeert raden wij zeker aan om hier eens te gaan eten. En ook voor René Fumée alle lof. De vers gemaakte chips, patat en gerookte zalm, kip en worst zijn heerlijk!
Vanuit dit enthousiasme hebben we dan ook geen moment getwijfeld om dit jaar de vervolgcursus te volgen. Vooraf dachten wij dat het een stukje herhaling zou zijn van vorig jaar en vooral goed leren flitsen. Het was absoluut veel meer dan dat. Je leert om zowel met als zonder flitser nog mooiere foto’s te maken. Enerzijds door de aanwijzingen, waardoor je weer beter leert kijken. Anderzijds doordat je nog meer uit je camera leert te halen door bijvoorbeeld te leren werken met contrast. Doordat het een groep van 4 cursisten is, is er veel persoonlijke aandacht waardoor we weer veel hebben bijgeleerd.
Wij zijn echt razend enthousiast en dankbaar dat we twee jaar op rij een cursus bij Patrick hebben mogen volgen. Voor ons is het zeker niet de laatste keer!
Monique en Vincent Mulder
Reactie vervolg cursus augustus 2015
De vervolgcursus was top. Erg leerzaam. Spelen met contrast en kleur en de flitsangst overwinnen. Samen met de basiscursus een stevige ondergrond voor het maken van mooiere foto's.
Hartelijk dank,
Michiel
De vervolgcursus was top. Erg leerzaam. Spelen met contrast en kleur en de flitsangst overwinnen. Samen met de basiscursus een stevige ondergrond voor het maken van mooiere foto's.
Hartelijk dank,
Michiel
Reactie vervolg cursus augustus 2015
I consider myself extremely fortunate to have followed the advanced digital photography seminar-class with Patrick in Pébru. To say that Patrick has insight, depth of thought, enthusiasm and creativity all melded together with a keen sense of humour is frankly a huge understatement of his talents. He has all the necessary intelligence, practical methodologies and communication skills making him a perfectly driven jpg- photographer. And guess what ? Not necessary to spend hours behind the computer for restyling, reshaping, recolouring the taken shots afterwards. No way. The right picture is being made by knowing and installing the right parameters on your camera. Whether you are able to work with Patrick for one hour, one day, a whole week or longer, it will be time which is extremely well spent and enriching.
Ik beschouw mezelf vereerd om de geavanceerde digitale fotografie seminar-klas met Patrick in Pébru te hebben gevolgd. Patrick heeft inzicht, diepte van denken, en vooral zien, enthousiasme en creativiteit allemaal bij elkaar versmolten met een leuk gevoel voor humor. Hij heeft alle benodigde intelligentie, praktische methoden en communicatieve vaardigheden waardoor hij een gedreven jpg- fotograaf blijft. En raad eens ? Niet nodig om nadien nog uren achter de computer te zitten om de genomen opname te restylen, te fotoshoppen, te vervormen, of te herkleuren. Echt niet. De juiste foto wordt gemaakt door de juiste parameters te installeren op uw camera voor de opname. Of u in staat bent om te werken met Patrick voor een uur, een dag, een week of langer zijn, deze tijd is zeer goed besteed en ook verrijkend.
Hervé Missiaen
www.100titanen.be
I consider myself extremely fortunate to have followed the advanced digital photography seminar-class with Patrick in Pébru. To say that Patrick has insight, depth of thought, enthusiasm and creativity all melded together with a keen sense of humour is frankly a huge understatement of his talents. He has all the necessary intelligence, practical methodologies and communication skills making him a perfectly driven jpg- photographer. And guess what ? Not necessary to spend hours behind the computer for restyling, reshaping, recolouring the taken shots afterwards. No way. The right picture is being made by knowing and installing the right parameters on your camera. Whether you are able to work with Patrick for one hour, one day, a whole week or longer, it will be time which is extremely well spent and enriching.
Ik beschouw mezelf vereerd om de geavanceerde digitale fotografie seminar-klas met Patrick in Pébru te hebben gevolgd. Patrick heeft inzicht, diepte van denken, en vooral zien, enthousiasme en creativiteit allemaal bij elkaar versmolten met een leuk gevoel voor humor. Hij heeft alle benodigde intelligentie, praktische methoden en communicatieve vaardigheden waardoor hij een gedreven jpg- fotograaf blijft. En raad eens ? Niet nodig om nadien nog uren achter de computer te zitten om de genomen opname te restylen, te fotoshoppen, te vervormen, of te herkleuren. Echt niet. De juiste foto wordt gemaakt door de juiste parameters te installeren op uw camera voor de opname. Of u in staat bent om te werken met Patrick voor een uur, een dag, een week of langer zijn, deze tijd is zeer goed besteed en ook verrijkend.
Hervé Missiaen
www.100titanen.be
Reactie print- en klaibratiecursus augustus 2015
Het zit er weer op! De meesterlijke printcursus is voorbij gevlogen. Het was weer een leerzame maar vooral ontzettend leuke week. Heb nu vier cursussen bij Patrick erop zitten en er geen moment spijt van gehad. Maar aan alles komt een eind, zo langzamerhand zit de structuur van een foto opbouwen er bij mij nu wel in. Uitgeleerd zal ik nooit zijn, maar ik heb bij Babs en Pat nu behoorlijk wat kennis opgebouwd, die me zeker ten goede gaat komen in de toekomst. Dank jullie daarvoor!
Of ik Pébru helemaal kan los laten weet ik niet. Misschien dat ik volgend jaar lekker een rustig weekje op de camping ga vertoeven. Eventjes weg van de drukke stad.
------
Groetjes,
Nout
Het zit er weer op! De meesterlijke printcursus is voorbij gevlogen. Het was weer een leerzame maar vooral ontzettend leuke week. Heb nu vier cursussen bij Patrick erop zitten en er geen moment spijt van gehad. Maar aan alles komt een eind, zo langzamerhand zit de structuur van een foto opbouwen er bij mij nu wel in. Uitgeleerd zal ik nooit zijn, maar ik heb bij Babs en Pat nu behoorlijk wat kennis opgebouwd, die me zeker ten goede gaat komen in de toekomst. Dank jullie daarvoor!
Of ik Pébru helemaal kan los laten weet ik niet. Misschien dat ik volgend jaar lekker een rustig weekje op de camping ga vertoeven. Eventjes weg van de drukke stad.
------
Groetjes,
Nout
Reactie vervolg cursus augustus 2015
Al meer dan 30 jaar fotografeer ik. Soms meer en soms wat minder, soms komen er pareltjes uit de camera en soms zijn de foto's ronduit slecht. En zoals zovelen altijd lekker safe op de A-stand of eventueel in de S-stand.
Mijn foto's zijn niet erg constant van kwaliteit. Zeker als het toestel weer eens uit de ruststand wordt gehaald is het vaak nogal een rommeltje. Tijd om daar verandering in aan te brengen.
Een winterlange cursus heeft mij niet kunnen leren wat ik hoopte. De leraar was zeer enthousiast en artistiek maar waaide met alle winden van zijn leerlingen mee. Na afloop kon ik niet zeggen wat ik nu eigenlijk geleerd had.
Een gezellig tijd, dat wel, maar meer bracht het niet op.
Zo kwam ik op de site van Patrick terecht en de standvastigheid en geheel "eigen wijze" teksten van Patrick deden bij mij het vermoeden rijzen dat dit wel eens de cursus kon worden die ik al jaren zocht.
Een leraar die wist waar hij het over had en een uitgesproken eigen mening had. Een mening die zo leek het "ergens" op was gebaseerd. Kennis, ervaring gemengd met een enorme bevlogenheid. Dat zou misschien wel eens een goede cursus kunnen zijn? Welnu, niet geschoten is altijd mis, dus heb ik de cursus geboekt.
Bij het bekijken van de meningen van eerdere cursisten viel mij allereerst op dat je altijd "trappetjes" moet maken. Ha, daar had ik ooit toen ik mijn camera kocht wel eens iets over gelezen. De dikke gebruiksaanwijzing erbij gehaald, en ja hoor, middels bracketing kon je alles in trapjes fotograferen. Dat was nog eens gemakkelijk. Sneller dan het licht kon je witbalans, belichting en wat al niet meer trapsgewijs met je camera vastleggen.
Voordat ik naar Pébru afreisde heb ik de camera op M gezet (ja, ja, mijn huiswerk goed gedaan) en de bracketing ingesteld zodat ik goed beslagen ten ijs zou komen. Nog even thuis geoefend, dat ging helemaal gesmeerd en ik was klaar voor de reis.
En daar was dan de eerste cursusdag. Hele gezellige medecursisten, een aardige leraar die humor genoeg heeft om er een goede sfeer in te houden en toen kwamen de eerste oefeningen. Ik vond mezelf nogal handig met mijn automatische trapjes, maar bij Patrick kwam het aan alsof ik in de kerk stevig aan het vloeken was geweest. Na zijn verontwaardigde uitroep: “Zo weet je helemaal niet wat je aan het doen bent”, begon mij langzaam te dagen wat de bedoeling was van zijn aanpak en viel het welbekende kwartje. Nu pas werd mij echt duidelijk hoe je een foto moet maken. Zelf beslissingen nemen, zelf de belichting, witbalans en andere instellingen beheren en uiteindelijk zelf je eigen foto maken.
Het heeft nog een dag geduurd voordat ik van mijn automatische verslaving was afgekickt, maar het is gelukt. Patrick, bedankt voor deze omslag in mijn fotografische denkwijze.
En was het ook nog vakantie? Jazeker, er was genoeg tijd voor wandelingen, het lezen van 2 boeken en kennismaking met de mede Pébru bewoners.
Een echte digitale fotografievakantie.
Patrick, Babs en Ilse, bedankt voor deze gezellige en leerzame week.
Tot volgend jaar, want er valt nog veel te leren op fotografiegebied. Ik weet nu eindelijk na zoveel jaren de richting welke ik moet gaan.
En o ja, 90% van de tekst in de gebruiksaanwijzing van het fototoestel gaat over automatische instellingen. Dat kan dus allemaal in de prullenbak.
Dat leeft weer een stuk gemakkelijker.
hartelijke groet,
Hanneke
Al meer dan 30 jaar fotografeer ik. Soms meer en soms wat minder, soms komen er pareltjes uit de camera en soms zijn de foto's ronduit slecht. En zoals zovelen altijd lekker safe op de A-stand of eventueel in de S-stand.
Mijn foto's zijn niet erg constant van kwaliteit. Zeker als het toestel weer eens uit de ruststand wordt gehaald is het vaak nogal een rommeltje. Tijd om daar verandering in aan te brengen.
Een winterlange cursus heeft mij niet kunnen leren wat ik hoopte. De leraar was zeer enthousiast en artistiek maar waaide met alle winden van zijn leerlingen mee. Na afloop kon ik niet zeggen wat ik nu eigenlijk geleerd had.
Een gezellig tijd, dat wel, maar meer bracht het niet op.
Zo kwam ik op de site van Patrick terecht en de standvastigheid en geheel "eigen wijze" teksten van Patrick deden bij mij het vermoeden rijzen dat dit wel eens de cursus kon worden die ik al jaren zocht.
Een leraar die wist waar hij het over had en een uitgesproken eigen mening had. Een mening die zo leek het "ergens" op was gebaseerd. Kennis, ervaring gemengd met een enorme bevlogenheid. Dat zou misschien wel eens een goede cursus kunnen zijn? Welnu, niet geschoten is altijd mis, dus heb ik de cursus geboekt.
Bij het bekijken van de meningen van eerdere cursisten viel mij allereerst op dat je altijd "trappetjes" moet maken. Ha, daar had ik ooit toen ik mijn camera kocht wel eens iets over gelezen. De dikke gebruiksaanwijzing erbij gehaald, en ja hoor, middels bracketing kon je alles in trapjes fotograferen. Dat was nog eens gemakkelijk. Sneller dan het licht kon je witbalans, belichting en wat al niet meer trapsgewijs met je camera vastleggen.
Voordat ik naar Pébru afreisde heb ik de camera op M gezet (ja, ja, mijn huiswerk goed gedaan) en de bracketing ingesteld zodat ik goed beslagen ten ijs zou komen. Nog even thuis geoefend, dat ging helemaal gesmeerd en ik was klaar voor de reis.
En daar was dan de eerste cursusdag. Hele gezellige medecursisten, een aardige leraar die humor genoeg heeft om er een goede sfeer in te houden en toen kwamen de eerste oefeningen. Ik vond mezelf nogal handig met mijn automatische trapjes, maar bij Patrick kwam het aan alsof ik in de kerk stevig aan het vloeken was geweest. Na zijn verontwaardigde uitroep: “Zo weet je helemaal niet wat je aan het doen bent”, begon mij langzaam te dagen wat de bedoeling was van zijn aanpak en viel het welbekende kwartje. Nu pas werd mij echt duidelijk hoe je een foto moet maken. Zelf beslissingen nemen, zelf de belichting, witbalans en andere instellingen beheren en uiteindelijk zelf je eigen foto maken.
Het heeft nog een dag geduurd voordat ik van mijn automatische verslaving was afgekickt, maar het is gelukt. Patrick, bedankt voor deze omslag in mijn fotografische denkwijze.
En was het ook nog vakantie? Jazeker, er was genoeg tijd voor wandelingen, het lezen van 2 boeken en kennismaking met de mede Pébru bewoners.
Een echte digitale fotografievakantie.
Patrick, Babs en Ilse, bedankt voor deze gezellige en leerzame week.
Tot volgend jaar, want er valt nog veel te leren op fotografiegebied. Ik weet nu eindelijk na zoveel jaren de richting welke ik moet gaan.
En o ja, 90% van de tekst in de gebruiksaanwijzing van het fototoestel gaat over automatische instellingen. Dat kan dus allemaal in de prullenbak.
Dat leeft weer een stuk gemakkelijker.
hartelijke groet,
Hanneke
Reactie vervolg cursus juli 2015
In 2013 de basiscursus gevolgd, dan een jaartje herstellen c.q.. het geleerde in praktijk brengen en in 2015 op naar het vervolg. Dit jaar een wat kleinere, gezellige groep van vier, waarmee over meer dan alleen fotografie gepraat kon worden. Wat we ook deden, zelfs als er eigenlijk gezwegen diende te worden en van de lunches van Babs genoten. Wanneer de lunchtijd tekort schoot, er moet ten slotte ook gewerkt worden, was er ook nog het happy hour om bij te praten rondom de reizende BBQ en rokerij van René Fumée en zijn gade.
Het eerste deel van de cursus bouwt voort op de beginselen van de basiscursus en zet een stapje verder op het gebied van kleur- en contrastbeheersing. Daar moest ik helaas de ietwat irritante conclusie trekken, dat ik veel van wat behandeld wordt eigenlijk wel weet maar nauwelijks toepas. Vanaf nu dus wel, als tenminste de luiheid niet weer toeslaat. Het draadloos flitsen in de tweede helft was wel een beetje een openbaring. Thuis, in de bewoonde wereld, krijg je al snel te horen om toch vooral indirect te flitsen via muur, plafond of paraplu om harde sfeerloze schaduwen te vermijden. Hier in Pébru draait het om en begint het spelen met licht; flitsen mag best direct maar met goede plaatsing en intensiteit kun je sfeervolle beelden maken. Mooi, mooi.
Nu eerst weer een jaartje bijkomen en daarna meer flitsen denk ik.
Patrick en Babs en Ilse en de dametjes, bedankt voor een leuke en instructieve week.
Jan
In 2013 de basiscursus gevolgd, dan een jaartje herstellen c.q.. het geleerde in praktijk brengen en in 2015 op naar het vervolg. Dit jaar een wat kleinere, gezellige groep van vier, waarmee over meer dan alleen fotografie gepraat kon worden. Wat we ook deden, zelfs als er eigenlijk gezwegen diende te worden en van de lunches van Babs genoten. Wanneer de lunchtijd tekort schoot, er moet ten slotte ook gewerkt worden, was er ook nog het happy hour om bij te praten rondom de reizende BBQ en rokerij van René Fumée en zijn gade.
Het eerste deel van de cursus bouwt voort op de beginselen van de basiscursus en zet een stapje verder op het gebied van kleur- en contrastbeheersing. Daar moest ik helaas de ietwat irritante conclusie trekken, dat ik veel van wat behandeld wordt eigenlijk wel weet maar nauwelijks toepas. Vanaf nu dus wel, als tenminste de luiheid niet weer toeslaat. Het draadloos flitsen in de tweede helft was wel een beetje een openbaring. Thuis, in de bewoonde wereld, krijg je al snel te horen om toch vooral indirect te flitsen via muur, plafond of paraplu om harde sfeerloze schaduwen te vermijden. Hier in Pébru draait het om en begint het spelen met licht; flitsen mag best direct maar met goede plaatsing en intensiteit kun je sfeervolle beelden maken. Mooi, mooi.
Nu eerst weer een jaartje bijkomen en daarna meer flitsen denk ik.
Patrick en Babs en Ilse en de dametjes, bedankt voor een leuke en instructieve week.
Jan
Reactie basis cursus juli 2015
Via een aanbeveling van Ron Fortuin ben ik op de site van Patrick terecht gekomen. De website sprak me direct aan en ik heb gelijk de basiscursus geboekt met een verblijf in Case Blue.
Ik had sinds kort een spiegelreflex camera gekocht en daarbij ook een boek: Fotograferen met een Nikon 5200 van ‘Dre de Man’.
Het boek bevat allerlei aanbevelingen hoe de camera te gebruiken en hoe de instellingen van de camera moet zijn, deze had ik dan ook perfect ingesteld.
De eerste ochtend bij Patrick werden al die instellingen om zeep geholpen en alles moet anders.
Nog wat extra aanwijzingen en let wel; vanaf die dag leek fotograferen ineens ook voor mij weggelegd! ‘Patrick the man goes far beyond.’
Het was voor mij een eye opening week: veel geleerd mede door het gemak (vakmanschap) waarmee Patrick op een duidelijke en ‘eigen wijze’ de beginselen van fotograferen duidelijk maakt.
Leuke opdrachten en nabespreking met een strenge noot.
Gezellige mede cursisten (6) en heerlijk lunchen door Babs met plezier gemaakte heerlijke lunch. Het is een genot om in de Case te verblijven en te genieten van het wel en wee van geiten, kippen, hond en katten.
Zelfgemaakte jam en ingemaakte maaltijden!
Een vervolg cursus wil ik graag tzt doen, maar eerst flink oefenen! Trapjes!!!!
Aty
Via een aanbeveling van Ron Fortuin ben ik op de site van Patrick terecht gekomen. De website sprak me direct aan en ik heb gelijk de basiscursus geboekt met een verblijf in Case Blue.
Ik had sinds kort een spiegelreflex camera gekocht en daarbij ook een boek: Fotograferen met een Nikon 5200 van ‘Dre de Man’.
Het boek bevat allerlei aanbevelingen hoe de camera te gebruiken en hoe de instellingen van de camera moet zijn, deze had ik dan ook perfect ingesteld.
De eerste ochtend bij Patrick werden al die instellingen om zeep geholpen en alles moet anders.
Nog wat extra aanwijzingen en let wel; vanaf die dag leek fotograferen ineens ook voor mij weggelegd! ‘Patrick the man goes far beyond.’
Het was voor mij een eye opening week: veel geleerd mede door het gemak (vakmanschap) waarmee Patrick op een duidelijke en ‘eigen wijze’ de beginselen van fotograferen duidelijk maakt.
Leuke opdrachten en nabespreking met een strenge noot.
Gezellige mede cursisten (6) en heerlijk lunchen door Babs met plezier gemaakte heerlijke lunch. Het is een genot om in de Case te verblijven en te genieten van het wel en wee van geiten, kippen, hond en katten.
Zelfgemaakte jam en ingemaakte maaltijden!
Een vervolg cursus wil ik graag tzt doen, maar eerst flink oefenen! Trapjes!!!!
Aty
Reactie basis cursus juli 2015
Voor mij begon de interesse voor deze cursus vanuit mij vader, die volgde de basis en de vervolg cursus. Zijn enthousiasme over Patrick en de cursus, stak mij aan. Ik zag bij mijn vader een voor en na cursus effect. Dat wilde ik ook.
5 dagen vol plezier met een groepje fotograferen. Ik was de enige met een Canon camera, die ook nog een aantal jaren oud was. De rest van de groep had een Nikon.
Maar wat ik niet had, en zij wel, dat was weer een voordeel voor mij. Ik hoefde me geen zorgen te maken over het aan en uit zetten van active D-lighting. Scheelde ook weer.
De eerste dag was spannend, je kent elkaar niet, maar het was een gezellige groep. Fotograferen, uitleg, wat is goed, wat is fout, niks ontging Patrick. Een scherp oog voor detail, niets ontgaat hem.
De beek fotograferen was erg leuk, portretfotografie opende je ogen met kunstlicht, ochtendfotografie was moeilijk met het licht, ik heb alle periodes van kleur wel gehad, van groen tot blauw.
Avondfotografie heb ik nog even over gedaan in mijn vakantie. Een leuk klein dorpje in Frankrijk en het resultaat mocht er zijn!
Een bevlogen leraar, die met liefde voor zijn passie, tot in den treuren het uitlegt. Net zo lang tot je het snapt, en het is hem niet teveel.
Nu veel fotograferen en snel opgeven voor de vervolgcursus. De cursus snakt naar meer!
Groeten, Esther Lorjé
Voor mij begon de interesse voor deze cursus vanuit mij vader, die volgde de basis en de vervolg cursus. Zijn enthousiasme over Patrick en de cursus, stak mij aan. Ik zag bij mijn vader een voor en na cursus effect. Dat wilde ik ook.
5 dagen vol plezier met een groepje fotograferen. Ik was de enige met een Canon camera, die ook nog een aantal jaren oud was. De rest van de groep had een Nikon.
Maar wat ik niet had, en zij wel, dat was weer een voordeel voor mij. Ik hoefde me geen zorgen te maken over het aan en uit zetten van active D-lighting. Scheelde ook weer.
De eerste dag was spannend, je kent elkaar niet, maar het was een gezellige groep. Fotograferen, uitleg, wat is goed, wat is fout, niks ontging Patrick. Een scherp oog voor detail, niets ontgaat hem.
De beek fotograferen was erg leuk, portretfotografie opende je ogen met kunstlicht, ochtendfotografie was moeilijk met het licht, ik heb alle periodes van kleur wel gehad, van groen tot blauw.
Avondfotografie heb ik nog even over gedaan in mijn vakantie. Een leuk klein dorpje in Frankrijk en het resultaat mocht er zijn!
Een bevlogen leraar, die met liefde voor zijn passie, tot in den treuren het uitlegt. Net zo lang tot je het snapt, en het is hem niet teveel.
Nu veel fotograferen en snel opgeven voor de vervolgcursus. De cursus snakt naar meer!
Groeten, Esther Lorjé
Reactie basis cursus juli 2015
Wat anders schrijven dan al gezegd.
Ik ging met de verwachting om meer kennis en grip te krijgen op de techniek. Al verschillende ervaringen achter de rug, waarbij dat niet of onvoldoende is gelukt. Wat maakt deze cursus anders? Een kleine groep, waardoor aandacht voor jou en je camera. Het belangrijkste verschil zat voor mij in de opbouw, de verschillende stappen. Opdrachten uitvoeren en elke keer iets erbij in een andere omgeving of situatie. Met direct de ondersteuning van Patrick bij vragen. Daarmee maakt hij het voor mij “snapbaar en grijpbaar”. Ik weet nu wat ik doe J, waarom en heb handvatten om mee te oefenen. Kijk er met heel veel plezier op terug, ook door alle ervaringen eromheen.
Anneke Costerus
Wat anders schrijven dan al gezegd.
Ik ging met de verwachting om meer kennis en grip te krijgen op de techniek. Al verschillende ervaringen achter de rug, waarbij dat niet of onvoldoende is gelukt. Wat maakt deze cursus anders? Een kleine groep, waardoor aandacht voor jou en je camera. Het belangrijkste verschil zat voor mij in de opbouw, de verschillende stappen. Opdrachten uitvoeren en elke keer iets erbij in een andere omgeving of situatie. Met direct de ondersteuning van Patrick bij vragen. Daarmee maakt hij het voor mij “snapbaar en grijpbaar”. Ik weet nu wat ik doe J, waarom en heb handvatten om mee te oefenen. Kijk er met heel veel plezier op terug, ook door alle ervaringen eromheen.
Anneke Costerus
Reactie basis cursus juli 2015
Na een heerlijke roadtrip van enkele dagen door de Champagne en Bourgogne, met als eindbestemming Pébru, sta ik na een reis via allerlei kleine D-wegen 's middags in het plaatsje Goulles. Ik stel mijn Tomtom in op Pébru, maar de plaatsnaam wordt niet herkend. De postcode wel en de Tomtom geeft aan dat ik nog 9 km ben verwijderd van mijn bestemming. In mijn kleine rode Twingo met fiets achterop volg ik de aangegeven route. De wegen worden steeds kleiner en onbeduidender, maar aangezien Pébru niet meer dan enkele huizen groot is,ben ik vast op de goede weg. Als mijn Tomtom me uiteindelijk een weiland instuurt over een karrenspoor waar tussen de beide sporen het gras zo hoog staat dat het tegen de onderkant van mijn auto tikt vraag ik me toch ernstig af of dit de juiste weg zal zijn naar mijn bestemming. Een boertje in het weiland staat me wazig aan te kijken als ik stapvoets het karrenspoor volg, mijn fiets wild heen en weer schuddend op de trekhaak.Hij moet wel gedacht hebben 'waar gaat deze blonde dame in dat rode autootje in godsnaam naar toe'. Aan het einde van het karrenspoor gekomen sta ik met de neus van mijn auto stil tegen een hek en spreekt mijn Tomtom de onvergetelijke woorden 'bestemming bereikt'.
Luidkeels lachend om dit hilarische tafereel zet ik mijn auto in zijn achteruit en rijd ik hortend en stotend achterstevoren weer terug, terwijl ik lachend mijn hand opsteek naar het boertje die me hoofdschuddend nakijkt. Gelukkig wordt Pébru via 'trefwoord' in mijn Tomtom uiteindelijk toch gevonden en rijd ik rond 15.00 uur het terrein op waar ik de komende week mijn fotografische skills ga verbeteren.
Voor mijn verblijf heb ik 'Ieniemienie' geboekt en nadat Babs me welkom heeft geheten en me heeft verteld over de huisregels nestel ik me in mijn nieuwe onderkomen en kan ik een beetje acclimatiseren. Mijn medecursisten ontmoet ik pas bij aanvang van de cursus op maandagochtend, op de bovenverdieping van het huis, waar we de komende week de kneepjes van het vak zullen leren. Fotografie als ambacht en als kunst, een hobby waarin ik zoveel plezier beleef en waarmee ik me soms uren kan vermaken door te kijken. Patrick belooft ons dat het een intensieve week zal worden en daarmee is niets teveel gezegd.
Ík heb al diverse cursussen gevolgd en het is mijn gewoonte om te fotograferen met diafragma voorkeuze, omdat ik het leuk vind om met scherptediepte te variëren. Ik richt me daarbij vooral op de compositie en snijd mijn foto's niet uit. Dat zou te gemakkelijk zijn want dan kan iedereen natuurlijk een leuke foto knutselen in de nabewerking. Alleen die belichting en het spel van licht en schaduw, dat blijft toch het moeilijkste aspect van het maken van een sublieme foto en niemand die me ooit heeft geleerd hoe dit werkt. Is het een kunstje dat je kunt leren, door anders te kijken en door de techniek goed te gebruiken, dan wil ik dat graag onder de knie krijgen.
Patrick is een fantastische leermeester. Door zijn kennis, enthousiasme, kritische blik en didactische kwaliteiten weet hij ons een week lang te boeien. Ik hang aan zijn lippen als hij laat zien hoe ook de oude meesters in de schilderkunst gebruik maakten van het licht. Doordat ik nu kritischer leer kijken kan ik niet meer tevreden kan zijn met foto's die me voorheen al blij zouden maken, maar de techniek om een bevredigende foto te maken beheers ik nog niet. Het plezier in fotograferen maakt tijdelijk plaats voor een uitermate onaangenaam gevoel van onbekwaamheid, wat natuurlijk hoort bij een leerproces, maar waardoor ik halverwege de cursus toch enigszins uit het veld geslagen ben. Ik voel me een kluns en het maken van foto's doe ik nu vanuit het hoofd in plaats van de buik, waarbij ik me onzeker voel en ontevreden over het resultaat van mijn zoeken naar het optimale licht en de mooiste sfeer in mijn foto's. Misschien stel ik ook wel te hoge eisen aan mezelf, tenslotte geldt niet voor niets 'oefening baart kunst' en moet ik gewoon nog heel veel 'kilometers maken' om ritme te vinden in het fotograferen zodat ik meer vanuit mijn intuïtie kan werken als ik minder hoef na te denken over de techniek. Het is eigenlijk net als met autorijden, als je niet meer hoeft na te denken over het besturen van de bolide kun je ook meer om je heen kijken. En kijken is nu juist wat zoveel plezier geeft.
Aan het einde van elke cursusdag wordt de oogst van een dag fotograferen gezamenlijk bekeken op een scherm, waarbij Patrick van iedere deelnemer de toppers selecteert, zodat ook ik tenslotte naar huis ga met een set foto's waar ik toch erg blij mee ben. Vanaf nu zal ik niet anders meer fotograferen dan op de M-stand en maak ik trouw belichtingstrapjes tot ik aan mijn histogram zie dat ik de ultieme belichting te pakken heb. En zonder mooi licht geen mooie foto, dus altijd toppers schieten is onmogelijk.
Na terugkeer in Nederland heb ik inmiddels met medecursiste Anneke, die bij mij in de buurt woont, al een keer afgesproken om foto's te maken. Achter ons statief bij een industrieterrein oefenen we wat we in Pebru hebben geleerd. Als ik thuis kom en mijn foto's terugzie op mijn computer heb ik een tevreden gevoel, wat heb ik veel geleerd! Nu alleen nog een nieuwe camera, want met mijn oldtimer, de Nikon D60, gaat het instellen van de witbalans toch niet verfijnd genoeg. Patrick, heel erg bedankt voor de leerzame week in Pébru. Je cursus is uitermate volledig en door jouw no-nonsense toelichtingen blijft datgene wat essentieel is voor het maken van een mooie foto voor altijd in mijn geheugen gegrift. Nu vooral nog veel oefenen en wellicht zie je me nog eens terug voor een vervolgcursus.
Henriëtte van Doesum
Na een heerlijke roadtrip van enkele dagen door de Champagne en Bourgogne, met als eindbestemming Pébru, sta ik na een reis via allerlei kleine D-wegen 's middags in het plaatsje Goulles. Ik stel mijn Tomtom in op Pébru, maar de plaatsnaam wordt niet herkend. De postcode wel en de Tomtom geeft aan dat ik nog 9 km ben verwijderd van mijn bestemming. In mijn kleine rode Twingo met fiets achterop volg ik de aangegeven route. De wegen worden steeds kleiner en onbeduidender, maar aangezien Pébru niet meer dan enkele huizen groot is,ben ik vast op de goede weg. Als mijn Tomtom me uiteindelijk een weiland instuurt over een karrenspoor waar tussen de beide sporen het gras zo hoog staat dat het tegen de onderkant van mijn auto tikt vraag ik me toch ernstig af of dit de juiste weg zal zijn naar mijn bestemming. Een boertje in het weiland staat me wazig aan te kijken als ik stapvoets het karrenspoor volg, mijn fiets wild heen en weer schuddend op de trekhaak.Hij moet wel gedacht hebben 'waar gaat deze blonde dame in dat rode autootje in godsnaam naar toe'. Aan het einde van het karrenspoor gekomen sta ik met de neus van mijn auto stil tegen een hek en spreekt mijn Tomtom de onvergetelijke woorden 'bestemming bereikt'.
Luidkeels lachend om dit hilarische tafereel zet ik mijn auto in zijn achteruit en rijd ik hortend en stotend achterstevoren weer terug, terwijl ik lachend mijn hand opsteek naar het boertje die me hoofdschuddend nakijkt. Gelukkig wordt Pébru via 'trefwoord' in mijn Tomtom uiteindelijk toch gevonden en rijd ik rond 15.00 uur het terrein op waar ik de komende week mijn fotografische skills ga verbeteren.
Voor mijn verblijf heb ik 'Ieniemienie' geboekt en nadat Babs me welkom heeft geheten en me heeft verteld over de huisregels nestel ik me in mijn nieuwe onderkomen en kan ik een beetje acclimatiseren. Mijn medecursisten ontmoet ik pas bij aanvang van de cursus op maandagochtend, op de bovenverdieping van het huis, waar we de komende week de kneepjes van het vak zullen leren. Fotografie als ambacht en als kunst, een hobby waarin ik zoveel plezier beleef en waarmee ik me soms uren kan vermaken door te kijken. Patrick belooft ons dat het een intensieve week zal worden en daarmee is niets teveel gezegd.
Ík heb al diverse cursussen gevolgd en het is mijn gewoonte om te fotograferen met diafragma voorkeuze, omdat ik het leuk vind om met scherptediepte te variëren. Ik richt me daarbij vooral op de compositie en snijd mijn foto's niet uit. Dat zou te gemakkelijk zijn want dan kan iedereen natuurlijk een leuke foto knutselen in de nabewerking. Alleen die belichting en het spel van licht en schaduw, dat blijft toch het moeilijkste aspect van het maken van een sublieme foto en niemand die me ooit heeft geleerd hoe dit werkt. Is het een kunstje dat je kunt leren, door anders te kijken en door de techniek goed te gebruiken, dan wil ik dat graag onder de knie krijgen.
Patrick is een fantastische leermeester. Door zijn kennis, enthousiasme, kritische blik en didactische kwaliteiten weet hij ons een week lang te boeien. Ik hang aan zijn lippen als hij laat zien hoe ook de oude meesters in de schilderkunst gebruik maakten van het licht. Doordat ik nu kritischer leer kijken kan ik niet meer tevreden kan zijn met foto's die me voorheen al blij zouden maken, maar de techniek om een bevredigende foto te maken beheers ik nog niet. Het plezier in fotograferen maakt tijdelijk plaats voor een uitermate onaangenaam gevoel van onbekwaamheid, wat natuurlijk hoort bij een leerproces, maar waardoor ik halverwege de cursus toch enigszins uit het veld geslagen ben. Ik voel me een kluns en het maken van foto's doe ik nu vanuit het hoofd in plaats van de buik, waarbij ik me onzeker voel en ontevreden over het resultaat van mijn zoeken naar het optimale licht en de mooiste sfeer in mijn foto's. Misschien stel ik ook wel te hoge eisen aan mezelf, tenslotte geldt niet voor niets 'oefening baart kunst' en moet ik gewoon nog heel veel 'kilometers maken' om ritme te vinden in het fotograferen zodat ik meer vanuit mijn intuïtie kan werken als ik minder hoef na te denken over de techniek. Het is eigenlijk net als met autorijden, als je niet meer hoeft na te denken over het besturen van de bolide kun je ook meer om je heen kijken. En kijken is nu juist wat zoveel plezier geeft.
Aan het einde van elke cursusdag wordt de oogst van een dag fotograferen gezamenlijk bekeken op een scherm, waarbij Patrick van iedere deelnemer de toppers selecteert, zodat ook ik tenslotte naar huis ga met een set foto's waar ik toch erg blij mee ben. Vanaf nu zal ik niet anders meer fotograferen dan op de M-stand en maak ik trouw belichtingstrapjes tot ik aan mijn histogram zie dat ik de ultieme belichting te pakken heb. En zonder mooi licht geen mooie foto, dus altijd toppers schieten is onmogelijk.
Na terugkeer in Nederland heb ik inmiddels met medecursiste Anneke, die bij mij in de buurt woont, al een keer afgesproken om foto's te maken. Achter ons statief bij een industrieterrein oefenen we wat we in Pebru hebben geleerd. Als ik thuis kom en mijn foto's terugzie op mijn computer heb ik een tevreden gevoel, wat heb ik veel geleerd! Nu alleen nog een nieuwe camera, want met mijn oldtimer, de Nikon D60, gaat het instellen van de witbalans toch niet verfijnd genoeg. Patrick, heel erg bedankt voor de leerzame week in Pébru. Je cursus is uitermate volledig en door jouw no-nonsense toelichtingen blijft datgene wat essentieel is voor het maken van een mooie foto voor altijd in mijn geheugen gegrift. Nu vooral nog veel oefenen en wellicht zie je me nog eens terug voor een vervolgcursus.
Henriëtte van Doesum
Reactie vervolg cursus juli 2015
Via een zoektocht op internet naar een fotografie cursus ben ik op de site van Patrick terecht gekomen.
Het riep een mix van gevoelens op: ‘zozo, arrogant mannetje’ maar ook een wel belofte, hoop en verwachting: ‘hij kan me veel leren’.
In juli 2015 heb ik de basiscursus bij Patrick gevolgd.
Het was een geweldige week: in een heel goede sfeer, dat komt niet aanwaaien, zoiets kan alleen maar ontstaan als de voorwaardes daarvoor door Patrick worden geleverd, en op een effectief leerzame wijze heb ik een hele dot kennis en vaardigheden opgedaan. Dat was verrassend, want ik had immers de maanden daarvoor een cursus ‘fotografie in de praktijk’ gevolgd. Ook heel gezellig, maar niets geleerd. Ofwel, gezelligheid is fijn, ik denk ook wel noodzakelijk (dat leert immers beter), maar ook onvoldoende. Het gaat er om dat er een stevige bodem is van basale en specialistische kennis en vaardigheden. Dat er een fundament is van ambacht en vakmanschap. En dat dat doorgegeven kan worden. Patrick heeft dat in huis. Op een methodische en logische wijze leert hij ons kijken en fotograferen. De ambitie daarbij is dat de foto die bedacht is, direct uit de camera komt en geen product is van uren nabewerking.
De groep bestond uit zes mensen en daardoor was er meer dan genoeg individuele aandacht, maar ook is het vaak zo dat wat voor een ander nuttig is, vaak ook voor jezelf bruikbaar is.
De week was een heel goede mix van samen en alleen, theorie en praktijk, begeleiding en zelfstandigheid, gezelligheid en kritische noot. En dat in een prachtige ambiance. Zelf zat ik in een hotel een aantal kilometers verderop en fietste ik heerlijk ‘naar de cursus toe’. In dat hotel ‘Relais de Teulet’, is het trouwens prima verblijven: heel vriendelijke eigenaars, een uitstekende kok en zeker niet te duur.
Ik ga wat ik heb geleerd en de idee erachter proberen in de praktijk te brengen. Want met alle vakmanschap: alleen met oefenen, vallen en opstaan komt met verder.
Ik sluit dan de vervolgcursus zeker niet uit. Want dat is er in deze eerste week ook gebeurt: Patrick weet en kan meer, en ik wil het van hem leren.
Jan
Via een zoektocht op internet naar een fotografie cursus ben ik op de site van Patrick terecht gekomen.
Het riep een mix van gevoelens op: ‘zozo, arrogant mannetje’ maar ook een wel belofte, hoop en verwachting: ‘hij kan me veel leren’.
In juli 2015 heb ik de basiscursus bij Patrick gevolgd.
Het was een geweldige week: in een heel goede sfeer, dat komt niet aanwaaien, zoiets kan alleen maar ontstaan als de voorwaardes daarvoor door Patrick worden geleverd, en op een effectief leerzame wijze heb ik een hele dot kennis en vaardigheden opgedaan. Dat was verrassend, want ik had immers de maanden daarvoor een cursus ‘fotografie in de praktijk’ gevolgd. Ook heel gezellig, maar niets geleerd. Ofwel, gezelligheid is fijn, ik denk ook wel noodzakelijk (dat leert immers beter), maar ook onvoldoende. Het gaat er om dat er een stevige bodem is van basale en specialistische kennis en vaardigheden. Dat er een fundament is van ambacht en vakmanschap. En dat dat doorgegeven kan worden. Patrick heeft dat in huis. Op een methodische en logische wijze leert hij ons kijken en fotograferen. De ambitie daarbij is dat de foto die bedacht is, direct uit de camera komt en geen product is van uren nabewerking.
De groep bestond uit zes mensen en daardoor was er meer dan genoeg individuele aandacht, maar ook is het vaak zo dat wat voor een ander nuttig is, vaak ook voor jezelf bruikbaar is.
De week was een heel goede mix van samen en alleen, theorie en praktijk, begeleiding en zelfstandigheid, gezelligheid en kritische noot. En dat in een prachtige ambiance. Zelf zat ik in een hotel een aantal kilometers verderop en fietste ik heerlijk ‘naar de cursus toe’. In dat hotel ‘Relais de Teulet’, is het trouwens prima verblijven: heel vriendelijke eigenaars, een uitstekende kok en zeker niet te duur.
Ik ga wat ik heb geleerd en de idee erachter proberen in de praktijk te brengen. Want met alle vakmanschap: alleen met oefenen, vallen en opstaan komt met verder.
Ik sluit dan de vervolgcursus zeker niet uit. Want dat is er in deze eerste week ook gebeurt: Patrick weet en kan meer, en ik wil het van hem leren.
Jan
Reactie basis cursus juni 2015
Eindelijk mijn reactie op de super week in juni 2015. Wat heb ik veel geleerd en gelachen.
Ik had het genoegen de cursus te mogen volgen met Mariëtte en Hans.
Gezelligheid en veel leren kan zeker samen en heb je naast veel leren van “de Meester” ook het vakantiegevoel!
Waar ik heel nieuwsgierig naar was is het flitsen. Willy (mijn vrouw) heeft ook cursussen gevolgd en zei altijd als ik er naar vroeg: “ga maar op cursus bij Patrick, die kan het jou leren; ik niet”.
Wat ben ik aan het stoeien geweest om mooi licht proberen te plaatsen op mijn Märklin trein; die ik speciaal had meegenomen. Nekpijn kreeg ik ervan. En dan de avondfotografie bij de ruïne; dat was een geweldig leuke ervaring!
Het was een heerlijk relaxte week, met zoals ik al schreef, veel plezier, en dan niet te vergeten de heerlijke lunches die Babs altijd weer klaar maakt. Graag de volgende keer en als het even kan weer met Risotto ; mmm heerlijk! Babs, bedankt!
Patrick bedankt voor de leerzame, geduldige, humoristische week, en daarbij er ook voor zorgende dat wij altijd “bij de les bleven” .
Marcel Nihot
Eindelijk mijn reactie op de super week in juni 2015. Wat heb ik veel geleerd en gelachen.
Ik had het genoegen de cursus te mogen volgen met Mariëtte en Hans.
Gezelligheid en veel leren kan zeker samen en heb je naast veel leren van “de Meester” ook het vakantiegevoel!
Waar ik heel nieuwsgierig naar was is het flitsen. Willy (mijn vrouw) heeft ook cursussen gevolgd en zei altijd als ik er naar vroeg: “ga maar op cursus bij Patrick, die kan het jou leren; ik niet”.
Wat ben ik aan het stoeien geweest om mooi licht proberen te plaatsen op mijn Märklin trein; die ik speciaal had meegenomen. Nekpijn kreeg ik ervan. En dan de avondfotografie bij de ruïne; dat was een geweldig leuke ervaring!
Het was een heerlijk relaxte week, met zoals ik al schreef, veel plezier, en dan niet te vergeten de heerlijke lunches die Babs altijd weer klaar maakt. Graag de volgende keer en als het even kan weer met Risotto ; mmm heerlijk! Babs, bedankt!
Patrick bedankt voor de leerzame, geduldige, humoristische week, en daarbij er ook voor zorgende dat wij altijd “bij de les bleven” .
Marcel Nihot
Reactie basis cursus juni 2015
Toen mijn neef verleden jaar zei, dat hij en zijn vriendin een foto cursus in Frankrijk gingen volgenen dat ik dit ook wel leuk zou vinden, heb ik jullie website bekeken, gelezen en door alle positieve geluiden van de familie, heb ik samen met mijn echtgenoot, jullie “gite” en de “basis cursus” geboekt.
In de dertig jaar dat ik fotografeer heb ik alles mijzelf aangeleerd door middel van boeken lezen en zelf uitproberen. Door de jaren heen kwam ik er achter dat ik een aantal grondbegrippen niet goed onder de bekende knie had. Ik had besloten om deze cursus met open mind te starten en ik zou wel zien waar het bekende schip zou stranden. Ook voor de eventuele fouten die je tijdens de cursus maakt, was ik niet bang, immers van fouten maken leer je ontzettend veel.
Overpeinzingen 14 dagen na de cursus:
Heb ik spijt van deze cursus?
NEEN, je leert op een hele andere manier omgaan met het beeld dat je in je camera wilt “stoppen”
Is de manier van lesgeven bevallen?
Absoluut, je krijgt theorie en daarna wordt het geleerde direct in de praktijk geoefend (meestal buiten en binnen voor portretfotografie). De gemaakte foto’s worden daarna gezamenlijk besproken en door Patrick van commentaar voorzien.
Was de sfeer goed tijdens de cursus?
Voor zover ik dit heb kunnen beoordelen, was deze uitstekend. Dit kwam mede door de uitstekende services die Babs elke dag maar weer uitvoerde (broodjes in de ochtend en tijdens de middag een heerlijke lunch)
Punten van negatieve kritiek?
Neen , deze heb ik niet als zodanig ervaren.
Ga ik voor een vervolgcursus?
Absoluut, maar eerst ga ik het geleerde een deel van mijzelf eigen maken. Immers het beeld dat je wilt vastleggen door middel van je camera wordt bepaald door de instellingen op de camera en door de keuze van je beeldcompositie.
Conclusie:
Ik raad deze cursus aan voor iedereen “die écht goed willen leren fotograferen”.
Met vriendelijk groet,
Cees (basis cursist) en Pya
Toen mijn neef verleden jaar zei, dat hij en zijn vriendin een foto cursus in Frankrijk gingen volgenen dat ik dit ook wel leuk zou vinden, heb ik jullie website bekeken, gelezen en door alle positieve geluiden van de familie, heb ik samen met mijn echtgenoot, jullie “gite” en de “basis cursus” geboekt.
In de dertig jaar dat ik fotografeer heb ik alles mijzelf aangeleerd door middel van boeken lezen en zelf uitproberen. Door de jaren heen kwam ik er achter dat ik een aantal grondbegrippen niet goed onder de bekende knie had. Ik had besloten om deze cursus met open mind te starten en ik zou wel zien waar het bekende schip zou stranden. Ook voor de eventuele fouten die je tijdens de cursus maakt, was ik niet bang, immers van fouten maken leer je ontzettend veel.
Overpeinzingen 14 dagen na de cursus:
Heb ik spijt van deze cursus?
NEEN, je leert op een hele andere manier omgaan met het beeld dat je in je camera wilt “stoppen”
Is de manier van lesgeven bevallen?
Absoluut, je krijgt theorie en daarna wordt het geleerde direct in de praktijk geoefend (meestal buiten en binnen voor portretfotografie). De gemaakte foto’s worden daarna gezamenlijk besproken en door Patrick van commentaar voorzien.
Was de sfeer goed tijdens de cursus?
Voor zover ik dit heb kunnen beoordelen, was deze uitstekend. Dit kwam mede door de uitstekende services die Babs elke dag maar weer uitvoerde (broodjes in de ochtend en tijdens de middag een heerlijke lunch)
Punten van negatieve kritiek?
Neen , deze heb ik niet als zodanig ervaren.
Ga ik voor een vervolgcursus?
Absoluut, maar eerst ga ik het geleerde een deel van mijzelf eigen maken. Immers het beeld dat je wilt vastleggen door middel van je camera wordt bepaald door de instellingen op de camera en door de keuze van je beeldcompositie.
Conclusie:
Ik raad deze cursus aan voor iedereen “die écht goed willen leren fotograferen”.
Met vriendelijk groet,
Cees (basis cursist) en Pya
Reactie basis cursus juni 2015
Al drie jaar keek ik naar de website van Patrick & Babs Mollema, een fotografievakantie in Frankrijk. Een fotografiecursus stond al jaren op mijn lijstje "to do". En ik heb ook lokaal gekeken naar cursussen, wekelijks maandagavond les en dan zelf in de praktijk brengen wat je hebt geleerd. Dat kan ook. Maar het idee om vijf dagen aaneen in een klein groepje in een andere (en mooie!) omgeving bezig te zijn met fotografie sprak me veel meer aan. Een week intensief bezig zijn met wat je graag doet: foto's maken en leren beter te worden, ze meteen bespreken en direct resultaat zien. Zonder gebruik te maken van fotoshop.
Toch duurde het nog even voordat ik de knoop doorhakte. Ik klikte ondertussen vrolijk foto's op mijn Fujii Finepix, die best mooie resultaten en kleuren gaf - wel volledig automatisch. Ik heb getwijfeld over de aanschaf van een spiegelreflex camera. Na lang wikken en wegen heb ik uiteindelijk besloten een compacte camera te kopen, eentje die ik overal mee naar toe kan nemen, maar wel één die qua mogelijkheden dicht tegen een spiegelreflex camera aanzit. En dus koos ik voor de Sony RX 100 III. Een klein ding. Toen ik 'm eenmaal had en weinig begreep van wat hij allemaal kon, heb ik gemaild of ik met deze camera ook mee mocht op de spiegelreflex cursus en gelukkig kreeg ik een positief antwoord van Babs, met de kanttekening dat er andere apparatuur beschikbaar was, mocht ik tegen grenzen aanlopen.
Tja, toen ik het leslokaal van Patrick binnenkwam, trof ik daar de andere cursisten met heel wat grotere camera's en Patrick zei ook nog eens "aaah, wat een leuk klein cameraatje" :). En als je dan bij de "fotoshoots" iedereen met redelijk robuuste "kanonnen" op statief ziet staan, dan ziet die van mij er best schriel uit, maar ondanks dat konden wij (de Sony en ik) goed meekomen en ben ik supertrots op het resultaat. Er staan er zelfs 2 van mij op de site van de basiscursisten 2015. We hebben allemaal mooie shots gemaakt van stenen in stromend water, bij sunrise en sunset. Patrick leerde ons "klein kijken", letten op je witbalans en het lezen van je histogram. En alle andere technische specificaties die nodig zijn om je camera beter te leren kennen. Portretfotografie was best lastig. Het lastigste eigenlijk.
Ik was best wat huiverig in het begin, hmm techniek, rekenen, niet echt mijn ding. Maar die vrees was ongegrond. Het werd allemaal top uitgelegd door Patrick op een logische manier. Stap voor stap. Ik had zelfs een keer een RUC foto bij de favorites van de dag, waarbij RUC staat voor Rechtstreeks Uit Camera :).
We hadden een heel leuke gemotiveerde groep. Het mooie was eigenlijk ook dat iedereen een ander soort camera bij zich had, met eigen specifieke kenmerken, waaraan hij ook aandacht besteedde. De foto's in een tijdschrift maar ook de zelf eerder genomen foto's bekijk je ineens met een andere blik. En dat al na dag 1. Waar komt het licht vandaan, wat wilde je eigenlijk laten zien, het geeft ook een nieuwe dimensie in leren kijken.
Door het direct in praktijk brengen van wat je net hebt geleerd, trappetjes maken, bofjes (bewust overbelichte foto's) schieten en door te kijken naar elkaars foto's word je op zo'n leuke manier onderwezen. Ik ben nog enthousiaster teruggekomen dan dat ik naar Pebru - een ieniemini dorpje in de Correze - ben gegaan.
Graag kom ik terug voor de vervolg cursus en dan ga ik wel met een groot "kanon" schieten, maar vooralsnog ben ik nog niet aan het einde van de mogelijkheden met deze camera. Een echte fotograaf gaat "weer of geen weer" op pad. Ik was meer de leuke "kiekjesschieter". Als ik met mijn toestel naar buiten ging, moest de ambiance er wel naar zijn. Maar ik heb geleerd dat zelfs met slecht weer - we hadden een bewolkte dag - het de moeite waard is met je camera op pad te gaan. En ook met slecht licht: op een zonovergoten dag om 13.00 u. 's middags witte koeien fotograferen waar de zon pal op staat - in de praktijk moet je goed kunnen kijken om een natuurlijke foto te maken zonder dat de koeien overbelicht zijn of de omgeving te donker wordt. Ik heb heel veel geleerd en ben blij met de kennis die ik heb opgedaan.
Ik wens alle lezers van dit stukje een week in Pebru. Met de goede zorgen van Babs voor de heerlijke lunches tussendoor, in een ontspannen ambiance kennis opdoen van fotograferen. Het is de moeite waard!
Patrick is erg gepassioneerd, eigenzinnig, maar leuk en dat lees je ook terug in zijn blogs.
Vanaf nu fotografeer ik alleen nog maar manueel. Ik heb er drie jaar over gedaan voordat ik de knoop durfde door te hakken, maar met de wetenschap van nu, zou ik morgen weer gaan!
Irma
Al drie jaar keek ik naar de website van Patrick & Babs Mollema, een fotografievakantie in Frankrijk. Een fotografiecursus stond al jaren op mijn lijstje "to do". En ik heb ook lokaal gekeken naar cursussen, wekelijks maandagavond les en dan zelf in de praktijk brengen wat je hebt geleerd. Dat kan ook. Maar het idee om vijf dagen aaneen in een klein groepje in een andere (en mooie!) omgeving bezig te zijn met fotografie sprak me veel meer aan. Een week intensief bezig zijn met wat je graag doet: foto's maken en leren beter te worden, ze meteen bespreken en direct resultaat zien. Zonder gebruik te maken van fotoshop.
Toch duurde het nog even voordat ik de knoop doorhakte. Ik klikte ondertussen vrolijk foto's op mijn Fujii Finepix, die best mooie resultaten en kleuren gaf - wel volledig automatisch. Ik heb getwijfeld over de aanschaf van een spiegelreflex camera. Na lang wikken en wegen heb ik uiteindelijk besloten een compacte camera te kopen, eentje die ik overal mee naar toe kan nemen, maar wel één die qua mogelijkheden dicht tegen een spiegelreflex camera aanzit. En dus koos ik voor de Sony RX 100 III. Een klein ding. Toen ik 'm eenmaal had en weinig begreep van wat hij allemaal kon, heb ik gemaild of ik met deze camera ook mee mocht op de spiegelreflex cursus en gelukkig kreeg ik een positief antwoord van Babs, met de kanttekening dat er andere apparatuur beschikbaar was, mocht ik tegen grenzen aanlopen.
Tja, toen ik het leslokaal van Patrick binnenkwam, trof ik daar de andere cursisten met heel wat grotere camera's en Patrick zei ook nog eens "aaah, wat een leuk klein cameraatje" :). En als je dan bij de "fotoshoots" iedereen met redelijk robuuste "kanonnen" op statief ziet staan, dan ziet die van mij er best schriel uit, maar ondanks dat konden wij (de Sony en ik) goed meekomen en ben ik supertrots op het resultaat. Er staan er zelfs 2 van mij op de site van de basiscursisten 2015. We hebben allemaal mooie shots gemaakt van stenen in stromend water, bij sunrise en sunset. Patrick leerde ons "klein kijken", letten op je witbalans en het lezen van je histogram. En alle andere technische specificaties die nodig zijn om je camera beter te leren kennen. Portretfotografie was best lastig. Het lastigste eigenlijk.
Ik was best wat huiverig in het begin, hmm techniek, rekenen, niet echt mijn ding. Maar die vrees was ongegrond. Het werd allemaal top uitgelegd door Patrick op een logische manier. Stap voor stap. Ik had zelfs een keer een RUC foto bij de favorites van de dag, waarbij RUC staat voor Rechtstreeks Uit Camera :).
We hadden een heel leuke gemotiveerde groep. Het mooie was eigenlijk ook dat iedereen een ander soort camera bij zich had, met eigen specifieke kenmerken, waaraan hij ook aandacht besteedde. De foto's in een tijdschrift maar ook de zelf eerder genomen foto's bekijk je ineens met een andere blik. En dat al na dag 1. Waar komt het licht vandaan, wat wilde je eigenlijk laten zien, het geeft ook een nieuwe dimensie in leren kijken.
Door het direct in praktijk brengen van wat je net hebt geleerd, trappetjes maken, bofjes (bewust overbelichte foto's) schieten en door te kijken naar elkaars foto's word je op zo'n leuke manier onderwezen. Ik ben nog enthousiaster teruggekomen dan dat ik naar Pebru - een ieniemini dorpje in de Correze - ben gegaan.
Graag kom ik terug voor de vervolg cursus en dan ga ik wel met een groot "kanon" schieten, maar vooralsnog ben ik nog niet aan het einde van de mogelijkheden met deze camera. Een echte fotograaf gaat "weer of geen weer" op pad. Ik was meer de leuke "kiekjesschieter". Als ik met mijn toestel naar buiten ging, moest de ambiance er wel naar zijn. Maar ik heb geleerd dat zelfs met slecht weer - we hadden een bewolkte dag - het de moeite waard is met je camera op pad te gaan. En ook met slecht licht: op een zonovergoten dag om 13.00 u. 's middags witte koeien fotograferen waar de zon pal op staat - in de praktijk moet je goed kunnen kijken om een natuurlijke foto te maken zonder dat de koeien overbelicht zijn of de omgeving te donker wordt. Ik heb heel veel geleerd en ben blij met de kennis die ik heb opgedaan.
Ik wens alle lezers van dit stukje een week in Pebru. Met de goede zorgen van Babs voor de heerlijke lunches tussendoor, in een ontspannen ambiance kennis opdoen van fotograferen. Het is de moeite waard!
Patrick is erg gepassioneerd, eigenzinnig, maar leuk en dat lees je ook terug in zijn blogs.
Vanaf nu fotografeer ik alleen nog maar manueel. Ik heb er drie jaar over gedaan voordat ik de knoop durfde door te hakken, maar met de wetenschap van nu, zou ik morgen weer gaan!
Irma
Reactie basis cursus juni 2015
Na jaren van plaatjesschieten besloten me meer te verdiepen in techniek en grondbeginselen van de fotografie.
Ook snèl besloten, dus hup het internet op, Pebru gevonden en binnen 10 minuten met Babs aan de mail. Binnen een paar dagen stond de basiscursus vast.
Niet altijd zijn snelle beslissingen de juiste, maar deze was dat zeer zeker wel.
Een week uit de dagelijkse stress, in je uppie in Ieniemienie en vervolgens van Patrick horen dat je geen belichtingstrapje moet overslaan omdat je nog steeds denkt: grote stappen snel thuis.
Methodisch aan de slag, je rust nemen, in de flow komen, je spullen kennen, klein leren kijken, keuzes maken en vooral niet thuis komen zonder die ene belichting die je eigenlijk dus wel had moeten nemen. Een leraar met passie voor het vak en daarbij met een natuurlijk enthousiasme en kennis van zake in staat om dit over te dragen op zijn leerlingen.
Na 1 dag zag ik foto’s terug waarbij ik me met stomheid afvroeg: “Heb ik die gemaakt? ” met een 10 jaar oude 5D?
Veel van je geleerd Patrick… en overigens niet alleen van fotografie.
Babs, je gastvrijheid en vrolijkheid kennen volgens mij geen grenzen, je lunches waren ‘impeccable’ en je broodjes service in de morgen ronduit verslavend. Overigens denk ik bij nader inzien toch dat je zelfgemaakte “confiture surprise” inderdaad Frambozenjam was.
Mijn medecursisten Irma, Pieter, Petri, Hilco en Cees: Je weet nooit van te voren of een groep vreemden elkaar wel ligt. In dit geval denk ik dat de fotoweek in ieder geval voor mij, ook door jullie bijzonder geslaagd is geweest.
Is er ook iets negatiefs te melden?
Tja, Donderdags even geen lunch van Babs……
Á la prochaine!
Remco
Na jaren van plaatjesschieten besloten me meer te verdiepen in techniek en grondbeginselen van de fotografie.
Ook snèl besloten, dus hup het internet op, Pebru gevonden en binnen 10 minuten met Babs aan de mail. Binnen een paar dagen stond de basiscursus vast.
Niet altijd zijn snelle beslissingen de juiste, maar deze was dat zeer zeker wel.
Een week uit de dagelijkse stress, in je uppie in Ieniemienie en vervolgens van Patrick horen dat je geen belichtingstrapje moet overslaan omdat je nog steeds denkt: grote stappen snel thuis.
Methodisch aan de slag, je rust nemen, in de flow komen, je spullen kennen, klein leren kijken, keuzes maken en vooral niet thuis komen zonder die ene belichting die je eigenlijk dus wel had moeten nemen. Een leraar met passie voor het vak en daarbij met een natuurlijk enthousiasme en kennis van zake in staat om dit over te dragen op zijn leerlingen.
Na 1 dag zag ik foto’s terug waarbij ik me met stomheid afvroeg: “Heb ik die gemaakt? ” met een 10 jaar oude 5D?
Veel van je geleerd Patrick… en overigens niet alleen van fotografie.
Babs, je gastvrijheid en vrolijkheid kennen volgens mij geen grenzen, je lunches waren ‘impeccable’ en je broodjes service in de morgen ronduit verslavend. Overigens denk ik bij nader inzien toch dat je zelfgemaakte “confiture surprise” inderdaad Frambozenjam was.
Mijn medecursisten Irma, Pieter, Petri, Hilco en Cees: Je weet nooit van te voren of een groep vreemden elkaar wel ligt. In dit geval denk ik dat de fotoweek in ieder geval voor mij, ook door jullie bijzonder geslaagd is geweest.
Is er ook iets negatiefs te melden?
Tja, Donderdags even geen lunch van Babs……
Á la prochaine!
Remco
Reactie vervolg cursus mei 2015
Het is alweer 3 weken geleden dat ik een super leerzame en gezellige week heb doorgebracht in Pebru samen met Hans en Marcel. De reis er naartoe was al gezellig omdat ik deze keer gezelschap had van Hans. En bij aankomst stond mijn Ieniemienie al weer netjes voor mij klaar.
Vorig jaar heb ik als beginner veel geleerd, maar maakte nog erg veel fouten. Concentratie, rust en stapjes is wat ik veel hoorde. Maar toch weer teruggegaan en wat was dat een goede zet. Mijn stapjes waren zo weer terug en ik had wat meer rust volgens de grote baas Patrick.
De week was intensief, hebben veel geleerd. Het was mooi te zien en te merken dat je uit je camera zoveel kunt halen. Samen te leren om contrasten, lokaal contrast (heeft alleen de NIKON D75o!!!) te beheersen, te werken met kleurverzadiging en het blijven hameren van Patrick op de regelmaat van stapjes schieten.
Ook het buiten flitsen was voor mij iets nieuws (losse flitser) Het zijn prachtige foto's geworden. Bij mooi weer (zon) en dan toch doen of het donker is!!
Een nacht heb ik slecht geslapen. 'S avonds liep ik al te bedenken wat ik met de kalenderfoto's moest doen. het moesten er minimaal 8 worden! !! Hans vond dit geen enkel probleem, maar had achteraf ook niet zo lekker geslapen. Volgens mij Marcel ook niet, terwijl hij al het materiaal ervoor had meegenomen. (hij had voorkennis) maar eenmaal bezig verliep het best leuk. En zijn het mooie foto's geworden.
De avond naar de ruïne was prachtig.Volgens mij hebben wij daar allemaal mooie plaatjes van
Patrick bedankt voor je geduld, inzet (terwijl je ziek was) en je humor!!
Het is een ontspannen en heel gezellige weekje geworden, ook mede door Babs, haar gezelligheid en goede kookkunst!!
Met Hans, Marcel en Willy veel gelachen en ik hoop dat wij volgend jaar allemaal weer van de partij zijn.
Maar wie weet kom ik nog wel naar Toscane, want ik moet het nog meer eigen maken en daar zal ik veel kunnen fotograferen met een beetje begeleiding (hoop ik)
Groetjes Mariette
Het is alweer 3 weken geleden dat ik een super leerzame en gezellige week heb doorgebracht in Pebru samen met Hans en Marcel. De reis er naartoe was al gezellig omdat ik deze keer gezelschap had van Hans. En bij aankomst stond mijn Ieniemienie al weer netjes voor mij klaar.
Vorig jaar heb ik als beginner veel geleerd, maar maakte nog erg veel fouten. Concentratie, rust en stapjes is wat ik veel hoorde. Maar toch weer teruggegaan en wat was dat een goede zet. Mijn stapjes waren zo weer terug en ik had wat meer rust volgens de grote baas Patrick.
De week was intensief, hebben veel geleerd. Het was mooi te zien en te merken dat je uit je camera zoveel kunt halen. Samen te leren om contrasten, lokaal contrast (heeft alleen de NIKON D75o!!!) te beheersen, te werken met kleurverzadiging en het blijven hameren van Patrick op de regelmaat van stapjes schieten.
Ook het buiten flitsen was voor mij iets nieuws (losse flitser) Het zijn prachtige foto's geworden. Bij mooi weer (zon) en dan toch doen of het donker is!!
Een nacht heb ik slecht geslapen. 'S avonds liep ik al te bedenken wat ik met de kalenderfoto's moest doen. het moesten er minimaal 8 worden! !! Hans vond dit geen enkel probleem, maar had achteraf ook niet zo lekker geslapen. Volgens mij Marcel ook niet, terwijl hij al het materiaal ervoor had meegenomen. (hij had voorkennis) maar eenmaal bezig verliep het best leuk. En zijn het mooie foto's geworden.
De avond naar de ruïne was prachtig.Volgens mij hebben wij daar allemaal mooie plaatjes van
Patrick bedankt voor je geduld, inzet (terwijl je ziek was) en je humor!!
Het is een ontspannen en heel gezellige weekje geworden, ook mede door Babs, haar gezelligheid en goede kookkunst!!
Met Hans, Marcel en Willy veel gelachen en ik hoop dat wij volgend jaar allemaal weer van de partij zijn.
Maar wie weet kom ik nog wel naar Toscane, want ik moet het nog meer eigen maken en daar zal ik veel kunnen fotograferen met een beetje begeleiding (hoop ik)
Groetjes Mariette
Reactie basis cursus april 2015
Bizar hoeveel je kunt leren in maar 5 dagen. Had ik nooit voor mogelijk gehouden. Je kan alles over fotografie bij elkaar Googelen en "Youtube-tutorial-en". Maar dan snap je nog de helft van de tijd niet waarom je het niet zo krijgt als je het wil, wat er misgaat of wat je verkeerd doet. Wat blijkt nu in 5 dagen? Fotograferen is "gewoon" een (verloren?) ambacht. Je moet gewoon stap voor stap leren wat je nou eigenlijk PRECIES moet DOEN. And that's it. Aan de hand van de meester hebben we dat geleerd. Super duidelijk en super gestructureerd. En dan opeens lukt het wel om die geweldige foto ook echt te maken (en niet achteraf te redden via software). We vielen met ons groepje van de ene eye-opener in de andere, en dat voelde echt te gek!
Eenmaal thuis mis ik de die lieve geitjes (waarvan er 1 een speciale voorliefde had voor mijn voet, wanneer ik op het bankje voor de stal in het zonnetje zat), de veeeels te lekkere lunches (ik zeg gaan met die kookcursus Babs!), en natuurlijk de schijnbaar onuitputtelijke stroom van inspiratie, enthousiasme, vakkennis en zeer persoonlijke begeleiding van de Grote Meester). Alles bij elkaar vormt dat een fantastische ervaring die ik nooit had willen missen! Veel dank! En nu oefenen....
Grtjs Emilia
Bizar hoeveel je kunt leren in maar 5 dagen. Had ik nooit voor mogelijk gehouden. Je kan alles over fotografie bij elkaar Googelen en "Youtube-tutorial-en". Maar dan snap je nog de helft van de tijd niet waarom je het niet zo krijgt als je het wil, wat er misgaat of wat je verkeerd doet. Wat blijkt nu in 5 dagen? Fotograferen is "gewoon" een (verloren?) ambacht. Je moet gewoon stap voor stap leren wat je nou eigenlijk PRECIES moet DOEN. And that's it. Aan de hand van de meester hebben we dat geleerd. Super duidelijk en super gestructureerd. En dan opeens lukt het wel om die geweldige foto ook echt te maken (en niet achteraf te redden via software). We vielen met ons groepje van de ene eye-opener in de andere, en dat voelde echt te gek!
Eenmaal thuis mis ik de die lieve geitjes (waarvan er 1 een speciale voorliefde had voor mijn voet, wanneer ik op het bankje voor de stal in het zonnetje zat), de veeeels te lekkere lunches (ik zeg gaan met die kookcursus Babs!), en natuurlijk de schijnbaar onuitputtelijke stroom van inspiratie, enthousiasme, vakkennis en zeer persoonlijke begeleiding van de Grote Meester). Alles bij elkaar vormt dat een fantastische ervaring die ik nooit had willen missen! Veel dank! En nu oefenen....
Grtjs Emilia
Reactie basis cursus april 2015
‘Eindelijk back to basics’.
Onder leiding van een bevlogen docent na 10 jaar geleerd én begrepen waarvoor alle knopjes op mijn digitale camera zijn bedoeld en gezien tot wat voor onvoorstelbaar mooie foto’s dat leidt. Jarenlang heb ik met een analoge camera gewerkt waarop alles handmatig kon/moest worden ingesteld (soms tot verdriet van de familie). Nu ook die mogelijkheden en meer (kleurbalans) uitgelegd én ingestampt gekregen (Patrick ziet immers alles!!!) om dat digitaal te doen. Dat geeft een goed gevoel en voldoende zelfvertrouwen om alle automatische instellingen vaarwel te zeggen en weer zelf aan de slag te gaan. Dat gevoegd bij een heerlijke omgeving en verrukkelijke lunches van een aimabele gastvrouw, maakt de basiscursus tot een memorabel weekje dat ik iedereen kan aanbevelen.
Met vriendelijke groet en hopelijk tot ziens/volgend jaar (ga nu eerst even oefenen),
Hans
‘Eindelijk back to basics’.
Onder leiding van een bevlogen docent na 10 jaar geleerd én begrepen waarvoor alle knopjes op mijn digitale camera zijn bedoeld en gezien tot wat voor onvoorstelbaar mooie foto’s dat leidt. Jarenlang heb ik met een analoge camera gewerkt waarop alles handmatig kon/moest worden ingesteld (soms tot verdriet van de familie). Nu ook die mogelijkheden en meer (kleurbalans) uitgelegd én ingestampt gekregen (Patrick ziet immers alles!!!) om dat digitaal te doen. Dat geeft een goed gevoel en voldoende zelfvertrouwen om alle automatische instellingen vaarwel te zeggen en weer zelf aan de slag te gaan. Dat gevoegd bij een heerlijke omgeving en verrukkelijke lunches van een aimabele gastvrouw, maakt de basiscursus tot een memorabel weekje dat ik iedereen kan aanbevelen.
Met vriendelijke groet en hopelijk tot ziens/volgend jaar (ga nu eerst even oefenen),
Hans
Reactie vervolg cursus april 2015
Flitsen kun je leren…….,
Natuurlijk wist ik het wel: tijdens de basiscursus wordt niet geflitst. Desalniettemin probeerde ik Patrick tijdens die eerste basiscursus toch te verleiden. Om op die manier wat flitskennis weg te kapen. Dat lukte toen niet echt. Het flitsen werd daarom voor mij één van de redenen om de vervolgcursus te gaan volgen. Daarnaast had ik tussen de basis- en vervolgcursus een jaar kunnen oefenen met het maken van foto’s: geleerd op de basiscursus, rechtstreeks uit de camera in jpg. Voor mij was het goed om dat verder te gaan ontwikkelen.
Omdat het leven kort en soms grillig is had ik besloten om voor die vervolgcursus de aanschaf van een nieuwe camera niet uit te stellen. Het werd een Full Frame. Het vertrouwde gevoel van de camera’s van vroeger kwam er weer mee terug. Evenals de crop-factor-loze-brandpuntafstanden, de diafragma’s, de scherptediepte, en het zoekerbeeld. Fijn!
Gewapend met deze nieuwe, toffe camera gingen we in Frankrijk in de vervolgcursus aan de slag. Met mijn medecursist en Patrick waren we met ons 3-en. Dat betekende veel tijd en aandacht van "de meester". Nou, dat heb ik geweten! De toffe camera biedt bijvoorbeeld veel ruimte in het histogram, zie dat maar eens gevuld te krijgen. En daarbij aan de ene kant geen uitbijters en aan de andere kant geen dichtlopers. En dan tot slot nog een sfeertje creëren. De uitdrukking op mijn gezicht was, vermoed ik, niet altijd even zonnig. Vooral omdat Patrick niet te beroerd is om zijn kritiek te herhalen. En dat was best vaak. We zitten immers niet voor niets in een cursus. Bovendien geven we als cursist Patrick op die manier veel te doen, dus…………. graag gedaan!
Het werd uiteindelijk weer een hele interessante week. Veel geleerd over de nieuwe, toffe camera, daglicht, flitsen, sferen, en vullen van het histogram. En dat dan allemaal tegelijk ook nog op een leuk onderwerp toepassen.
Patrick en Babs, bedankt voor weer een gevulde week van kennis en vakantie!
Flitsen kun je leren…….,
Natuurlijk wist ik het wel: tijdens de basiscursus wordt niet geflitst. Desalniettemin probeerde ik Patrick tijdens die eerste basiscursus toch te verleiden. Om op die manier wat flitskennis weg te kapen. Dat lukte toen niet echt. Het flitsen werd daarom voor mij één van de redenen om de vervolgcursus te gaan volgen. Daarnaast had ik tussen de basis- en vervolgcursus een jaar kunnen oefenen met het maken van foto’s: geleerd op de basiscursus, rechtstreeks uit de camera in jpg. Voor mij was het goed om dat verder te gaan ontwikkelen.
Omdat het leven kort en soms grillig is had ik besloten om voor die vervolgcursus de aanschaf van een nieuwe camera niet uit te stellen. Het werd een Full Frame. Het vertrouwde gevoel van de camera’s van vroeger kwam er weer mee terug. Evenals de crop-factor-loze-brandpuntafstanden, de diafragma’s, de scherptediepte, en het zoekerbeeld. Fijn!
Gewapend met deze nieuwe, toffe camera gingen we in Frankrijk in de vervolgcursus aan de slag. Met mijn medecursist en Patrick waren we met ons 3-en. Dat betekende veel tijd en aandacht van "de meester". Nou, dat heb ik geweten! De toffe camera biedt bijvoorbeeld veel ruimte in het histogram, zie dat maar eens gevuld te krijgen. En daarbij aan de ene kant geen uitbijters en aan de andere kant geen dichtlopers. En dan tot slot nog een sfeertje creëren. De uitdrukking op mijn gezicht was, vermoed ik, niet altijd even zonnig. Vooral omdat Patrick niet te beroerd is om zijn kritiek te herhalen. En dat was best vaak. We zitten immers niet voor niets in een cursus. Bovendien geven we als cursist Patrick op die manier veel te doen, dus…………. graag gedaan!
Het werd uiteindelijk weer een hele interessante week. Veel geleerd over de nieuwe, toffe camera, daglicht, flitsen, sferen, en vullen van het histogram. En dat dan allemaal tegelijk ook nog op een leuk onderwerp toepassen.
Patrick en Babs, bedankt voor weer een gevulde week van kennis en vakantie!
Reactie basis cursus april 2015
De mogelijkheid om een cursus digitale fotografie te volgen waarbij er eens geen aandacht werd besteed aan Photoshop, Lightroom en consorten, vormde voor mij de aanleiding om in Pébru te verblijven op de gezellige camping uitgebaat door Babs. Ik heb me dus puur laten leiden door de uitleg van de basiscursus op de website en enkele foto's van Patrick. Ik kon alleen maar hopen dat deze cursus mijn verwachtingen zou invullen en me terug 'goesting' zou geven om mijn camera terug vast te pakken. Mijn man, Koen, vergezelde me. Voor hem zou het een luilekkervakantie worden, met veel boeken lezen en wandelingen maken of gaan lopen in die mooie natuur. We hadden de chalet gehuurd.
We troffen het niet met het weer. Het was koud en nat. De ganse week. Niet leuk om met je fototoestel er op uit te trekken. Maar toch hebben we dit allebei als een fantastische week ervaren. Heerlijk rustgevend. Een weekje enkel met fotografie bezig zijn, betekent automatisch dat je je hoofd echt eens leeg kan maken van alle dagdagelijkse beslommeringen.
En de cursus bracht me dat waar ik op gehoopt had. Ik weet nu hoe ik op manuele stand kan fotograferen. Ik ben ook mezelf tegengekomen. Waarmee ik bedoel dat ik nu een veel beter zicht heb op datgene waaruit ik vooral voldoening haal bij het fotograferen. Dat ik er zeker mee verder moet gaan, op mijn manier. Een prachtige hobby is het. Wie weet, kom ik ook nog naar de vervolgcursus. Dankjewel, Patrick!
De camping lijkt me zeer geschikt voor gezinnen met kinderen. Ze is kleinschalig en is met veel persoonlijkheid uitgebouwd. Babs is een geweldige, warme gastvrouw. Dat maakt de camping alvast anders dan een gemiddelde camping. Er is veel vertrouwen naar de gasten. In het bijgebouw waar de sanitaire ruimte, wasfaciliteiten ed ondergebracht zijn, vind je een hele resem aan zelfgemaakte confituurtjes, appelmoes enzovoort. Ben je niet naar de winkel kunnen gaan en mis je wat pasta, wijn een vers eitje,.. dan ligt dat er ook ter beschikking. Je schrijft het gewoon op een lijstje zodat het achteraf in rekening gebracht kan worden. Dit kom je echt niet veel meer tegen. Ik hou van zulke zaken met een hart, waar er nog zoveel vertrouwen is. Dat moet absoluut kunnen.
Dus, beste Babs en Patrick, ik denk met heel veel plezier terug aan deze goed gevulde week! Jullie gedrevenheid en enthousiasme deden die regendruppeltjes als het ware verdwijnen. Er is terug 'goesting' en daar was het mij alvast om te doen.
Carine
De mogelijkheid om een cursus digitale fotografie te volgen waarbij er eens geen aandacht werd besteed aan Photoshop, Lightroom en consorten, vormde voor mij de aanleiding om in Pébru te verblijven op de gezellige camping uitgebaat door Babs. Ik heb me dus puur laten leiden door de uitleg van de basiscursus op de website en enkele foto's van Patrick. Ik kon alleen maar hopen dat deze cursus mijn verwachtingen zou invullen en me terug 'goesting' zou geven om mijn camera terug vast te pakken. Mijn man, Koen, vergezelde me. Voor hem zou het een luilekkervakantie worden, met veel boeken lezen en wandelingen maken of gaan lopen in die mooie natuur. We hadden de chalet gehuurd.
We troffen het niet met het weer. Het was koud en nat. De ganse week. Niet leuk om met je fototoestel er op uit te trekken. Maar toch hebben we dit allebei als een fantastische week ervaren. Heerlijk rustgevend. Een weekje enkel met fotografie bezig zijn, betekent automatisch dat je je hoofd echt eens leeg kan maken van alle dagdagelijkse beslommeringen.
En de cursus bracht me dat waar ik op gehoopt had. Ik weet nu hoe ik op manuele stand kan fotograferen. Ik ben ook mezelf tegengekomen. Waarmee ik bedoel dat ik nu een veel beter zicht heb op datgene waaruit ik vooral voldoening haal bij het fotograferen. Dat ik er zeker mee verder moet gaan, op mijn manier. Een prachtige hobby is het. Wie weet, kom ik ook nog naar de vervolgcursus. Dankjewel, Patrick!
De camping lijkt me zeer geschikt voor gezinnen met kinderen. Ze is kleinschalig en is met veel persoonlijkheid uitgebouwd. Babs is een geweldige, warme gastvrouw. Dat maakt de camping alvast anders dan een gemiddelde camping. Er is veel vertrouwen naar de gasten. In het bijgebouw waar de sanitaire ruimte, wasfaciliteiten ed ondergebracht zijn, vind je een hele resem aan zelfgemaakte confituurtjes, appelmoes enzovoort. Ben je niet naar de winkel kunnen gaan en mis je wat pasta, wijn een vers eitje,.. dan ligt dat er ook ter beschikking. Je schrijft het gewoon op een lijstje zodat het achteraf in rekening gebracht kan worden. Dit kom je echt niet veel meer tegen. Ik hou van zulke zaken met een hart, waar er nog zoveel vertrouwen is. Dat moet absoluut kunnen.
Dus, beste Babs en Patrick, ik denk met heel veel plezier terug aan deze goed gevulde week! Jullie gedrevenheid en enthousiasme deden die regendruppeltjes als het ware verdwijnen. Er is terug 'goesting' en daar was het mij alvast om te doen.
Carine
Reactie basis cursus maart 2015
Een vriend van Sjak en mijzelf heeft vorig jaar de basiscursus gedaan en was daar heel erg enthousiast over. Wij waren dus heel erg nieuwsgierig wat dat dan voor cursus was en wie dat gaf.
Vooral Sjak heeft jullie sites uit en te na bekeken en om de zoveel tijd kwam hij dan met een weetje over Patrick of een foto van jullie sites.
Uiteindelijk hebben we geboekt en zaten we in de Gite, wat achteraf een heel fijne beslissing was want het was ijskoud.
Vooraf was door Babs gevraagd of wij een derde persoon mee wilden nemen en die ontmoette ik bij de borrel op 1 maart. Dit klikte meteen en wij hebben dagelijks gezamenlijk gegeten, boodschappen gedaan en de omgeving verkend.
Redelijk sceptisch, na al dat nieuws over Patrick, ben ik aan de cursus begonnen. Het is heel goed bevallen, Patrick geeft geen universele-, maar specifieke waarheden en bewijst dat ook. Het weer zat niet mee voor alles wat hij wou doen, maar al met al zit ik, en ik neem aan ook de anderen, al te denken om volgend jaar terug te komen voor de vervolg cursus. Maar dan wel later in het jaar!! Maar eerst maar eens goed oefenen met wat hij ons bijgebracht heeft.
Met hartelijke groet,
Ben Hondius
Een vriend van Sjak en mijzelf heeft vorig jaar de basiscursus gedaan en was daar heel erg enthousiast over. Wij waren dus heel erg nieuwsgierig wat dat dan voor cursus was en wie dat gaf.
Vooral Sjak heeft jullie sites uit en te na bekeken en om de zoveel tijd kwam hij dan met een weetje over Patrick of een foto van jullie sites.
Uiteindelijk hebben we geboekt en zaten we in de Gite, wat achteraf een heel fijne beslissing was want het was ijskoud.
Vooraf was door Babs gevraagd of wij een derde persoon mee wilden nemen en die ontmoette ik bij de borrel op 1 maart. Dit klikte meteen en wij hebben dagelijks gezamenlijk gegeten, boodschappen gedaan en de omgeving verkend.
Redelijk sceptisch, na al dat nieuws over Patrick, ben ik aan de cursus begonnen. Het is heel goed bevallen, Patrick geeft geen universele-, maar specifieke waarheden en bewijst dat ook. Het weer zat niet mee voor alles wat hij wou doen, maar al met al zit ik, en ik neem aan ook de anderen, al te denken om volgend jaar terug te komen voor de vervolg cursus. Maar dan wel later in het jaar!! Maar eerst maar eens goed oefenen met wat hij ons bijgebracht heeft.
Met hartelijke groet,
Ben Hondius
Reactie basis cursus maart 2015
Vorig zomer heb ik al kennis mogen maken met jullie mooie stukje Frankrijk, de camping en het hartelijke welkom.
Voor mij volledig toevallig kwamen we terecht in een groep mensen die enthousiast met fotografie bezig waren. Helaas door jouw strenge regel “eerst de basis cursus” ;-) heb ik me die weken zelf maar vermaakt met mijn camera… Genoeg mee gekregen om terug te willen komen en te ervaren of jouw lessen echt zo geweldig zijn. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Babs had voor me geregeld dat ik mee kon rijden met 2 mannen, Sjak en Ben, die uitstekend gezelschap bleken. Dank daarvoor! De verwachtingen zijn helemaal uitgekomen. Ik vond het geweldig!
En ik ben nu al stiekem aan het kijken wanneer ik weer kan komen!
Groeten uit Arnhem!
Ruth
Vorig zomer heb ik al kennis mogen maken met jullie mooie stukje Frankrijk, de camping en het hartelijke welkom.
Voor mij volledig toevallig kwamen we terecht in een groep mensen die enthousiast met fotografie bezig waren. Helaas door jouw strenge regel “eerst de basis cursus” ;-) heb ik me die weken zelf maar vermaakt met mijn camera… Genoeg mee gekregen om terug te willen komen en te ervaren of jouw lessen echt zo geweldig zijn. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen.
Babs had voor me geregeld dat ik mee kon rijden met 2 mannen, Sjak en Ben, die uitstekend gezelschap bleken. Dank daarvoor! De verwachtingen zijn helemaal uitgekomen. Ik vond het geweldig!
En ik ben nu al stiekem aan het kijken wanneer ik weer kan komen!
Groeten uit Arnhem!
Ruth
Reactie basis cursus maart 2015
Onze verwachtingen t.a.v. de basiscursus waren hooggespannen, wat link kan zijn, omdat het dan snel kan tegen vallen. Het weer was slecht, regen de eerste 2 dagen en somber met veel wolken in de rest van de week, maar Patrick heeft zich gehouden aan de belofte, nl dat je alleen als je gestructureerd te werk gaat, je goede resultaten kan halen met je foto’s. Je eigen creativiteit doet de rest, als de basis goed is.
Ik ben nu 2 weken thuis, en heb gewacht tot de eerste zonnestralen om met toestel en al op de fiets in de omgeving Amersfoort wat foto’s te maken. Maar het is nog vroeg in het seizoen, de bomen hebben nog geen bladeren, de contrasten zijn nog niet goed aanwezig. Ik ben zelf een echte liefhebber van macro fotografie, waardoor ik altijd in oktober onderweg ben om paddenstoelen te fotograferen. Nu in het voorjaar is het wachten op de knoppen.
Ik zal tijdens mijn fietstochten ook mijn toestel bij me hebben.
Patrick heeft er erg op gehamerd en is blijven herhalen, dat je vast moet houden aan de manier van werken, zoals hij hij dat ziet. En ik ben het daar volledig mee eens. Eerst maar eens een jaartje gaan fotograferen en het geleerde blijven oefenen.
Ben ik ik hadden de Gîte gehuurd, en dat was een juiste beslissing. Het was nog koud, dus de luxe van de Gîte maakte dat we ons konden concentreren op het bezig zijn met de foto’s.
Natuurlijk hebben we lekker gegeten, Ruth at met ons mee, was ook al met ons mee gereden in de auto, en ook de wijn smaakte prima. Op donderdag heb ik op de markt in Argentat nog stinkende, maar heerlijk smakende Munster kaas en brie de Meaux gekocht. De Munster hebben we direct opgegeten, anders stinkt de Gîte nog 2 weken naar deze verrukkelijk kaas.Op de laatste avond zijn we lekker met zijn allen gelee luxe gaan eten bij "Saint Jacques" in Argentat. Wat een goddelijk eten was dat.!!!!! en ook de presentatie van het eten was ongelooflijk bijzonder. Dank voor de tip, Babs en Patrick.
Ondanks het slechte weer hebben we ons niet laten weerhouden, om te genieten van waar we mee bezig zijn, zelfs op de donderdag, zijn we met fototoestel, na bezoek van de markt, nog de Gorges de Cère gaan bekijken en hebben we nog prachtige foto’s gemaakt. Patrick heeft foto’s niet eens gezien. Ik zal 2 foto’s bijvoegen ter illustratie.
Al met al een fantastische week dus, en toen we Nederland binnenreden, werden we getrakteerd op fantastische wolkenpartijen en enorme contrast verschillen. We hebben Ruth thuis afgeleverd en waren moe en voldaan snel thuis daarna.
Dank jullie voor de goede zorgen, en ik zal overwegen om de vervolgcursus te gaan doen.
Groetjes
Sjak Lagarde
Onze verwachtingen t.a.v. de basiscursus waren hooggespannen, wat link kan zijn, omdat het dan snel kan tegen vallen. Het weer was slecht, regen de eerste 2 dagen en somber met veel wolken in de rest van de week, maar Patrick heeft zich gehouden aan de belofte, nl dat je alleen als je gestructureerd te werk gaat, je goede resultaten kan halen met je foto’s. Je eigen creativiteit doet de rest, als de basis goed is.
Ik ben nu 2 weken thuis, en heb gewacht tot de eerste zonnestralen om met toestel en al op de fiets in de omgeving Amersfoort wat foto’s te maken. Maar het is nog vroeg in het seizoen, de bomen hebben nog geen bladeren, de contrasten zijn nog niet goed aanwezig. Ik ben zelf een echte liefhebber van macro fotografie, waardoor ik altijd in oktober onderweg ben om paddenstoelen te fotograferen. Nu in het voorjaar is het wachten op de knoppen.
Ik zal tijdens mijn fietstochten ook mijn toestel bij me hebben.
Patrick heeft er erg op gehamerd en is blijven herhalen, dat je vast moet houden aan de manier van werken, zoals hij hij dat ziet. En ik ben het daar volledig mee eens. Eerst maar eens een jaartje gaan fotograferen en het geleerde blijven oefenen.
Ben ik ik hadden de Gîte gehuurd, en dat was een juiste beslissing. Het was nog koud, dus de luxe van de Gîte maakte dat we ons konden concentreren op het bezig zijn met de foto’s.
Natuurlijk hebben we lekker gegeten, Ruth at met ons mee, was ook al met ons mee gereden in de auto, en ook de wijn smaakte prima. Op donderdag heb ik op de markt in Argentat nog stinkende, maar heerlijk smakende Munster kaas en brie de Meaux gekocht. De Munster hebben we direct opgegeten, anders stinkt de Gîte nog 2 weken naar deze verrukkelijk kaas.Op de laatste avond zijn we lekker met zijn allen gelee luxe gaan eten bij "Saint Jacques" in Argentat. Wat een goddelijk eten was dat.!!!!! en ook de presentatie van het eten was ongelooflijk bijzonder. Dank voor de tip, Babs en Patrick.
Ondanks het slechte weer hebben we ons niet laten weerhouden, om te genieten van waar we mee bezig zijn, zelfs op de donderdag, zijn we met fototoestel, na bezoek van de markt, nog de Gorges de Cère gaan bekijken en hebben we nog prachtige foto’s gemaakt. Patrick heeft foto’s niet eens gezien. Ik zal 2 foto’s bijvoegen ter illustratie.
Al met al een fantastische week dus, en toen we Nederland binnenreden, werden we getrakteerd op fantastische wolkenpartijen en enorme contrast verschillen. We hebben Ruth thuis afgeleverd en waren moe en voldaan snel thuis daarna.
Dank jullie voor de goede zorgen, en ik zal overwegen om de vervolgcursus te gaan doen.
Groetjes
Sjak Lagarde
Reactie Fuji cursus maart 2015
Op de basiscursus, de vervolgcursus en een meestercursus die ik bij Patrick heb gedaan, heb ik veel geleerd, maar altijd hadden de andere deelnemers Nikons en Canons. Ik zat er dan wel eens verdwaasd bij, want wat zij deden kon ik niet, althans niet op hun manier. De Fuji-camera heeft echter veel mogelijkheden. Zoveel dat ik zelden nog flits. Maar de instellingsmogelijkheden zijn niet eenvoudig en de combinaties zijn talloos.
Langzamerhand was ik begonnen meer aan de knoppen te draaien, tot ik uiteindelijk alles met de hand instelde: kleurstand, ISO, witbalans, diafragma, sluitertijd, schaduw, high light, DR ….. Ik raakte vaak de draad kwijt, want ze laten zich allemaal onafhankelijk combineren. Ik was de eerste ooit op cursus met een Fuji en ik was er gauw achter dat Patrick enthousiast is over de Fuji’s. Dus, al was ik eigenlijk uitgestudeerd in Pebru, toen hij een Fuji-cursus aankondigde, schreef ik me direct in. En ik heb onwijs veel geleerd.
Tijdens de cursus leerde ik systematisch alle instellingen met talloze trappetjes af te werken. Op de laatste dag maakte ik in de kerk van Conques superfoto’s: van binnen uit de witte ramen doortekend en de donkere muur er onder ook. Op de computer moet ik schuiven om te zien dat alles doortekend is, zo breed is het histogram uitgetrokken. Ik had er een uur voor nodig, maar het lukte, doordat ik wist wat ik deed.
Veel heb ik ook bijgeleerd over de vijf (de nieuwste Fuji heeft er zes!) kleurstanden en hoe je met kleine stapjes de witbalans in alle richtingen kunt schuiven om r.u.c. perfecte foto’s te krijgen.
Het weer zat mee: ’s nachts de regen en overdag lichte bewolking en af en toe zon. Zelfs een keer sneeuw bij het opstaan. Dus eerst sneeuwfoto’s in Pebru en daarna tulpenbomen in Beau Monde. De uitstapjes naar leerzame plekken waren ook weer top.
We hadden een groep met mensen van diverse niveau’s, maar we waren even gemotiveerd en even enthousiast. Mijn mede-cursisten hebben niet weinig aan mijn plezier bijgedragen. Zij hebben het voorstel gedropt af en toe een bijspijkercursus te organiseren, om scherp te blijven en alle mogelijkheden van de camera te blijven uitbuiten.
Kortom, ik heb genoten van een cursus waar ik met de camera foto’s heb leren maken met licht en kleur, of ik bij Rembrandt in de leer was.
Guda Oly
Op de basiscursus, de vervolgcursus en een meestercursus die ik bij Patrick heb gedaan, heb ik veel geleerd, maar altijd hadden de andere deelnemers Nikons en Canons. Ik zat er dan wel eens verdwaasd bij, want wat zij deden kon ik niet, althans niet op hun manier. De Fuji-camera heeft echter veel mogelijkheden. Zoveel dat ik zelden nog flits. Maar de instellingsmogelijkheden zijn niet eenvoudig en de combinaties zijn talloos.
Langzamerhand was ik begonnen meer aan de knoppen te draaien, tot ik uiteindelijk alles met de hand instelde: kleurstand, ISO, witbalans, diafragma, sluitertijd, schaduw, high light, DR ….. Ik raakte vaak de draad kwijt, want ze laten zich allemaal onafhankelijk combineren. Ik was de eerste ooit op cursus met een Fuji en ik was er gauw achter dat Patrick enthousiast is over de Fuji’s. Dus, al was ik eigenlijk uitgestudeerd in Pebru, toen hij een Fuji-cursus aankondigde, schreef ik me direct in. En ik heb onwijs veel geleerd.
Tijdens de cursus leerde ik systematisch alle instellingen met talloze trappetjes af te werken. Op de laatste dag maakte ik in de kerk van Conques superfoto’s: van binnen uit de witte ramen doortekend en de donkere muur er onder ook. Op de computer moet ik schuiven om te zien dat alles doortekend is, zo breed is het histogram uitgetrokken. Ik had er een uur voor nodig, maar het lukte, doordat ik wist wat ik deed.
Veel heb ik ook bijgeleerd over de vijf (de nieuwste Fuji heeft er zes!) kleurstanden en hoe je met kleine stapjes de witbalans in alle richtingen kunt schuiven om r.u.c. perfecte foto’s te krijgen.
Het weer zat mee: ’s nachts de regen en overdag lichte bewolking en af en toe zon. Zelfs een keer sneeuw bij het opstaan. Dus eerst sneeuwfoto’s in Pebru en daarna tulpenbomen in Beau Monde. De uitstapjes naar leerzame plekken waren ook weer top.
We hadden een groep met mensen van diverse niveau’s, maar we waren even gemotiveerd en even enthousiast. Mijn mede-cursisten hebben niet weinig aan mijn plezier bijgedragen. Zij hebben het voorstel gedropt af en toe een bijspijkercursus te organiseren, om scherp te blijven en alle mogelijkheden van de camera te blijven uitbuiten.
Kortom, ik heb genoten van een cursus waar ik met de camera foto’s heb leren maken met licht en kleur, of ik bij Rembrandt in de leer was.
Guda Oly
